ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி

ஸ்கையாபரெலியின் பங்களிப்புகளில் இவரது செவ்வாய் கிரகத்தின் தொலைநோக்கி கண்காணிப்பும் அடங்கும். இவரது ஆரம்ப கண்காணிப்புகளில் செவ்வாய் கிரகத்தின் "கடல்கள்" மற்றும் "கண்டங்களுக்குப்" பெயரிட்டுள்ளார். 1877 ஆம் ஆண்டில் "பெரும் எதிர்ப்பின்" போது இவர் செவ்வாய் கிரகப் பகுதிகளில் நீள்கட்டமைப்புடைய அடர்ந்த வலையமைப்பை கண்டறிந்தார். அதை இவர் இத்தாலியின் "கனாலி" என அழைத்தார். இது "சேனல்கள்" என பொருளுடையது ஆனால் இது "கேனல்ஸ்" என தவறுதலாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. "கேனல்ஸ்" என்பது செயற்கையான உருவாக்கத்தைக் குறிக்கும். "கனாலி" என்பது இது நிலத்தின் இயற்கை உருவ அமைப்பாக இருகக்கூடும் என்ற உந்துதல் என்று பொருள்படும். இந்த தவறான மொழிபெயர்ப்பிலிருந்து செவ்வாய் கிரகத்தின் "கேனல்ஸ்" பிரபலமானதும் செவ்வாய் கிரகத்தில் வாழ்வது பற்றி பல்வேறு யூகங்கள் தருவிக்கப்பட்டன. இதனால் விரைவில் செவ்வாய் கிரகத்தில் வாழ்வது பற்றிய பல கருத்தாக்கங்கள், யூகங்கள் மற்றும் வாய்மொழிக்கதைகள் பரவின. செயற்கையான வாய்க்காலை மிகவும் ஆர்வமுடன் ஆதரித்தவர்களிடையே அமெரிக்க வானியலாளர் பெர்சிவல் லோயெல் புகழ்பெற்றவர் ஆவார். இவர் தனது வாழ்நாளில் பெரும்பாலான பகுதியை செவ்வாய் கிரகித்தில் உயிர்கள் வாழ்ந்திருப்பதை நிரூபிக்கும் முயற்சியிலேயே செலவழித்தார். எனினும் பின்னர் இத்தாலிய வானியலாளர் வைசென்சோ செருல்லியின் நன்றி கூறும் விதமான ஆய்வின் பலனாக அறிவியலாளர்கள் புகழ் பெற்ற வாய்க்கால்கள் உண்மையில் வெறும் ஒளியியல் திரிபுக்காட்சிகளே என உறுதிப்படுத்தினர்.

ஸ்கையாபரெலியின் புத்தகமான லைப் ஆன் மார்ஸில் அவர் பின்வருமாறு எழுதியுள்ளார்: "உண்மையான வாய்க்காலின் வடிவம் நமக்கு மிகவும் பழக்கமான ஒன்று. ஆனால் மண்ணிலுள்ள பள்ளங்கள் 100, 200 கிலோமீட்டர்கள் அகலமாகவும் ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட மைல்களில் நேர் திசையில் விரிந்து பரவியும், மிகவும் ஆழமாகவும் இல்லாதவை என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். நான் ஏற்கனவே குறிப்பிட்டுள்ள படி செவ்வாய் கிரகத்தில் மழை இல்லாத போது இந்த வாய்க்கால்களே முக்கிய இயக்க அமைப்பாக இருந்து கோளினுடைய வறண்ட பகுதிக்கு தண்ணீரை (மற்றும் அதன் உயிர்களின் வாழ்வுடன்) பரப்பலாம். "

சூரிய மண்டலப் பொருட்களை ஆய்வுசெய்தவரான ஸ்கையாபரெலி இரட்டை நட்சத்திரங்களில் ஆய்வு செய்து ஏப்ரல் 26, 1861 அன்று 69 ஹெஸ்பெரியா என்ற சிறுகோளைக் கண்டறிந்தார். மேலும் பெர்செய்ட்ஸ் மற்றும் லியோனிட்ஸ் விண்கற்கள் பொழிவுக்கு வால் நட்சத்திரங்களுடன் தொடர்புள்ளது என மெய்ப்பித்தார். எடுத்துக்காட்டாக அவர் லியோனிட்ஸ் விண்கற்கள் பொழிவின் வட்டப்பாதை டெம்பெல்-டட்டில் வால் நட்சத்திரத்தின் பாதையுடன் பொருந்துவதை நிரூபித்தார். இந்த ஆராய்ச்சிகள் அவருக்கு விண்கற்கள் பொழிவு வால் நட்சத்திரங்களின் சுவடுகளாக இருக்கலாம் என்ற கருத்தாக்கத்தை உருவாக்க வழிகோலியது. பின்னர் அது துல்லியமான உண்மை என நிரூபிக்கப்பட்டது.

ஸ்கையாபரெலி மரபு சார் வானியல் வரலாற்றில் சிறந்த அறிஞராக இருந்தார். யூடோக்சஸ் ஆப் நைடஸ் மற்றும் கால்லிப்பஸினுடைய பொது மையக் கோளங்களை பல பிற்கால வானியலாளர்கள் கருதியதைப் போல அவற்றை பௌதிகப் பொருளாக அல்லாமல் நவீன ஃபோரியர் தொகுதிகளுக்கான வழிமுறையின் ஒரு பகுதியாகவே கருத வேண்டும் என இவரே முதலில் உணர்ந்தார்.

• இலாலண்டே பரிசு (1868)
• அரசு வானியல் கழகப் பொற்பதக்கம் (1872)
• புரூசு பதக்கம் (1902)

• முதன்மைப் பட்டைக் குறுங்கோள் 4062 சுகியாபரெல்லி^[2] named on 15 September 1989 (M.P.C. 15090).^[3]
• நிலாவின் சுகியாபரெல்லிக் குழிப்பள்ளம் .^[2]
• செவ்வாயின் சுகியாபரெல்லிக் குழிப்பள்ளம்^[2]
• அறிவன் கோளின் சுகியாபரெல்லி மலைமுகடு^[4]
• 2016 புறவெளிச் செவ்வாய் சுகியாபரெல்லி தரையிறங்கி.^[5]

இவரது ஒன்றுவீட்ட உறவினராகிய எல்சா சுகியாபரெல்லி குறிப்பிட்த் தக்க வடிவமைப்பாளர் ஆவர். இவர் அவுதே மேலுடையாக்கத்தில் புகழ்பெற்றவர்.^[6]

• 1873 – Le stelle cadenti (வீழும் விண்மீன்கள்)
• 1893 – La vita sul pianeta Marte (செவ்வாயில் உயிரினம்)
• 1925 – Scritti sulla storia della astronomia antica (செவ்வியல் வானியல் வரலாறு குறித்த எழுத்துகள்), மூன்று தொகுதிகள். பொலோகுனா. மறு அச்சு: மிலானோ, மிமெசிசு, 1997.

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

• Le Mani su Marte: I diari di G.V. Schiaparelli. Observational diaries, manuscripts & drawings. Historical Archive of Brera Observatory. (இத்தாலியம்)
• குட்டன்பேர்க் திட்டத்தில் Giovanni Virginio Schiaparelli இன் படைப்புகள்
• "Schiaparelli, Giovanni Virginio (1835–1910)", biography from www.daviddarling.info.
• ஆக்கங்கள் ஜியோவன்னி சுகியாபரெல்லி இணைய ஆவணகத்தில்

• ApJ 32 (1910) 313
• MNRAS 71 (1911) 282
• PASP 22 (1910) 164