சகுந்தலா பராஞ்சபே

சகுந்தலா, கேம்பிரிச்சுப் பல்கலைக்கழகத்தில் கணிதத்தில் முதல் வகுப்பு மாணவராக இருந்த முதல் இந்தியரும் கல்வியாளரும் மற்றும் 1944-1947 காலகட்டத்தில் ஆத்திரேலியாவுக்கான இந்திய உயர் ஆணையராக இருந்த சர் ஆர். பி. பராஞ்சபேவின் மகள் ஆவார்.

1929இல் சகுந்தலா கேம்பிரிச்சிலுள்ள நியூன்ஹாம் கல்லூரியில் கணிதத்தில் பட்டம் பெற்றவர். அடுத்த ஆண்டு இலண்டன் பல்கலைக்கழகத்தில் கல்வியில் சான்றிதழ் பட்டம் பெற்றார்.

சகுந்தலா 1930களில் சுவிட்சர்லாந்தின் ஜெனீவாவில் உள்ள பன்னாட்டு தொழிலாளர் அமைப்பில் பணிபுரிந்தார்.^[5] 1930கள் மற்றும் 1940களில் சில மராத்தி மற்றும் இந்தித் திரைப்படங்களிலும் நடித்தார்.

சகுந்தலா மராத்தியில் பல நாடகங்கள், ஓவியங்கள் மற்றும் புதினங்களை எழுதினார். இவருடைய சில வேலைகள் ஆங்கிலத்திலும் இருந்தன. குழந்தைகளுக்கான இந்தித் திரைப்படமான, யே ஹை சக்கட் பக்கத் பம்பே போ என்பது சகுந்தலாவின் மராத்தி கதையை அடிப்படையாகக் கொண்டு 2003 இல் வெளியிடப்பட்டது.

சகுந்தலா, உருசிய ஓவியரான யூரா இச்லெப்ட்சஃப் என்பவரை திருமணம் செய்து கொண்டார். இந்தத் தம்பதியருக்கு 1938 இல் சாய் பராஞ்சபே என்ற ஒரு மகள் பிறந்தார்.^[6] மகள் பிறந்த சில காலம் கழித்து, சகுந்தலா தனது கணவனை விவாகரத்து செய்தார்.

சாய் பராஞ்சபே ஒரு பிரபலமான இந்தித் திரைப்பட இயக்குநரும் மற்றும் திரைக்கதை ஆசிரியரும் ஆவார். இவர் நகைச்சுவை மற்றும் குழந்தைகளுக்கான திரைப்படங்களுக்கு பெயர் பெற்றவர். 1991 ஆம் ஆண்டில், இந்திய அரசு சகுந்தலாவின் கலைத் திறமைகள் மற்றும் இவரது கதைகளுக்காக பத்ம பூசண் கௌரவத்தை வழங்கியது.^[4]

• Three years in Australia, (ஆங்கிலம்), 1951
• Sense and nonsense, (ஆங்கிலம்), 1970.[1]
• Kāhi Āmbat, Kāhi Goad, (மராத்தி), 1979.
• Desh-Videshichyā Lok-Kathā, (மராத்தி)

• ஐ.எம்.டி.பி இணையத்தளத்தில் சகுந்தலா பராஞ்சபே