கிரிஸ்டோ தாசு பால்

ஈசுவர் சந்திர பாலின் மகனான இவர் கீழை நாட்டுப் பள்ளி மற்றும் இந்து பெருநகரக் கல்லூரியில் ஆங்கிலக் கல்வியைப் பெற்றார். மேலும் சிறு வயதிலேயே பத்திரிகைத் துறையில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். இந்தக் கல்லூரியில் ஆங்கில பேராசிரியராக டி.எல். ரிச்சர்ட்சனின் மாணவரான, இவர் ஆங்கிலத்தில் போற்றத்தக்க தேர்ச்சி பெற்றார். 1861ஆம் ஆண்டில், வங்காள நில உரிமையாளர்களின் ஒரு குழுவான பிரிட்டிசு இந்தியச் சங்கத்திற்கு உதவி செயலாளராக (பின்னர் செயலாளராக) நியமிக்கப்பட்டார். அதன் உறுப்பினர்களிடையே அன்றைய மிகவும் பண்பட்ட சில மனிதராக இருந்தார். அதே நேரத்தில் இவர் இந்து தேசபக்தர் என்ற வெளியீட்டின் ஆசிரியரானார். முதலில் 1853 இல் தொடங்கி 1861 இல் தான் இறக்கும் வரை ஹரிஷ் சந்திர முகர்ஜி அவர்களால் திறனுடனும் ஆர்வத்துடனும் நடத்தப்பட்டார். இந்த பத்திரிகை பிரிட்டிசு இந்திய சங்கத்தின் சில உறுப்பினர்களுக்கு மாற்றப்பட்டது. பின்னர் இது அந்த சங்கத்தின் ஒரு அங்கமாக மாறியது. இவ்வாறு கிறிஸ்டோ தாசு பால் இருபத்தி இரண்டு வருட நிகழ்வின் போது தனது திறன்களையும் சுதந்திரத்தையும் நிரூபிக்க அரிய வாய்ப்புகள் கிடைத்தன.^[1]

1863 ஆம் ஆண்டில், இவர் கொல்கத்தாவின் அமைதி மற்றும் நகராட்சி ஆணையராக நியமிக்கப்பட்டார். 1872ஆம் ஆண்டில், இவர் வங்காள சட்டமன்றக் குழுவில் உறுப்பினராக்கப்பட்டார். அங்கு இவரது நடைமுறையும் நல்லுணர்வும் அடுத்தடுத்த துணைநிலை ஆளுநர்களால் மிகவும் பாராட்டப்பட்டது. எவ்வாறாயினும், 1876 ஆம் ஆண்டு கொல்கத்தா நகராட்சி மசோதாவுக்கு இவரது எதிர்ப்பு, முதலில் தேர்தல் முறையை அங்கீகரித்தது. மக்களுக்கு எதிரான வர்க்கங்களுக்கு ஆதரவாக இவர் கொண்டிருந்த தப்பெண்ணம் காரணமாக இருந்தது. 1878ஆம் ஆண்டில், அவர் இந்திய நட்சத்திரத்தின் அலங்காரத்தைப் பெற்றார். 1883ஆம் ஆண்டில் இவர் ஆளுநரின் சட்டமன்றக் குழுவின் உறுப்பினராக நியமிக்கப்பட்டார். இது குறித்த கலந்துரையாடல்களில், சபை முன் பரிசீலிக்க வந்த வாடகை மசோதா, பிரித்தானிய இந்திய சங்கத்தின் செயலாளராக கிறிஸ்டோ தாஸ் பால், நில உரிமையாளர்களின் பக்கத்தை எடுத்துக் கொண்டது அவசியம்.^[1] 1877 ஆம் ஆண்டில் இவருக்கு ராவ் பகதூர் என்ற தலைப்பு வழங்கப்பட்டது. இதனால் ராவ் கிறிஸ்டோ தாசு பால் பகதூர் என்றும் அழைக்கப்பட்டார்.

இவர் இந்து மேளாவின் புரவலர்களில் ஒருவராகவும் இருந்தார் ^[2]

இவர் நீரிழிவு நோயால் 1884 ஜூலை 24 அன்று இறந்தார். இவரது மரணத்திற்குப் பிறகு பேசிய ரிப்பன் பிரபு கூறினார்: " எங்களிடமிருந்து ஒரு தனித்துவமான திறனை இழந்துவிட்டோம், அவரிடமிருந்து எல்லா சந்தர்ப்பங்களிலும் நாங்கள் உதவி பெற்றோம், அவற்றில் மதிப்பை நான் உடனடியாக ஒப்புக்கொள்கிறேன். . . . .

1894ஆம் ஆண்டில் கல்கத்தாவில் எல்ஜின் பிரபுவால் இவரது முழு நீள சிலை நிறுவப்பட்டது.^[1]

• See N. N. Ghose, Krislo Das Pal, a Study (Calcutta, 1887).
•  இந்தக் கட்டுரை  தற்போது பொது உரிமைப் பரப்பிலுள்ள நூலிலிருந்து உரையைக் கொண்டுள்ளது:  "Pal, Kristo Das". பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் (11th) 20. (1911). Cambridge University Press.