என்ரிக் டாம்

கார்ல் பீட்டர் என்ரிக் டாம் (Carl Peter Henrik Dam) ( டேனிய மொழி: Carl Peter Henrik Dam), (21 பிப்ரவரி 1895 - 17 ஏப்ரல் 1976) ஒரு டேனிஷ் உயிர்வேதியியலாளர் மற்றும் உடலியங்கியல் நிபுணர் ஆவார்.

உயிர்ச்சத்து கே மற்றும் மனித உடலியங்கியலில் அதன் பங்கைக் கண்டுபிடிப்பதில் எட்வர்ட் டோசியுடன் இணைந்து பணியாற்றியதற்காக அவருக்கு 1943 ஆம் ஆண்டில் மருத்துவத்துக்கான நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. டாமின் முக்கியப் பரிசோதனையானது கோழிகளுக்கு கொலஸ்ட்ரால் இல்லாத உணவை உண்ணக் கொடுப்பதை உள்ளடக்கியது. ^[1] ஒன்டாரியோ விவசாயக் கல்லூரியில் (OAC) விஞ்ஞானிகளால் அறிவிக்கப்பட்ட சோதனைகளை அவர் ஆரம்பத்தில் மீண்டும் செய்தார். ^[2] மெக்ஃபார்லேன், கிரகாம் மற்றும் இரிச்சர்டுசன், OAC இல் கோழிக்குஞ்சு தீவன திட்டத்தில் பணிபுரிந்து, கோழித்தீவனத்தில் இருந்து அனைத்து கொழுப்பையும் அகற்ற குளோரோஃபார்மை பயன்படுத்தினார்கள். கொழுப்பைக் குறைத்த தீவனத்தை மட்டுமே உணவாகக் கொண்ட கோழிக்குஞ்சுகள் இரத்த இழப்பு ஏற்பட்டதை அவர்கள் கவனித்தனர். ^[3] சுத்திகரிக்கப்பட்ட கொலஸ்ட்ராலை உணவில் சேர்ப்பதன் மூலம் இந்தக் குறைபாடுகளை மீட்டெடுக்க முடியாது என்று டாம் கண்டறிந்தார். கொலஸ்ட்ராலுடன் சேர்ந்து, உணவில் இருந்து இரண்டாவது சேர்மம் ஒன்று பிரித்தெடுக்கப்பட்டதாக அவருக்குத் தோன்றியது, மேலும் இந்தச் சேர்மமே இரத்த உறைதலுக்குத் தேவையான உயிர்ச்சத்துச் சேர்மம் என்று அழைக்கப்படுகிறது. புதிய வைட்டமின் K என்ற எழுத்தைப் பெற்றது, ஏனெனில் ஆரம்பநிலையில் இக்கண்டுபிடிப்பு ஒரு செருமானிய இதழில் தெரிவிக்கப்பட்டது. அதில் இச்சேர்மம் கோயாகுலேஷன் வைட்டமின் எனக் குறிப்பிடப்பட்டது.

இவர் 1920 ஆம் ஆண்டில் கோபன்ஹேகன் பல்தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தில் (தற்போது டென்மார்க்கின் தொழில்நுட்ப பல்கலைக்கழகம் ) வேதியியலில் இளங்கலைப் பட்டம் பெற்றார், மேலும் வேளாண்மை மற்றும் கால்நடை மருத்துவப் பள்ளியில் வேதியியலில் உதவி பயிற்றுவிப்பாளராக நியமிக்கப்பட்டார். 1923 வாக்கில் அவர் கோபன்ஹேகன் பல்கலைக்கழகத்தின் உடலியல் ஆய்வகத்தில் உயிர் வேதியியலில் பயிற்றுவிப்பாளராகப் பதவியைப் பெற்றார். அவர் 1925 ஆம் ஆண்டில் ஃபிரிட்ஸ் ப்ரெக்லின் கீழ் கிராஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் நுண்ணுயிரியலைப் பயின்றார். அதன் பின் கோபன்ஹேகன் பல்கலைக்கழகத்திற்குத் திரும்பினார். அங்கு இவர் 1928 ஆம் ஆண்டில் உயிர்வேதியியல் நிறுவனத்தில் உதவிப் பேராசிரியராகவும், 1929 ஆம் ஆண்டில் உதவிப் பேராசிரியராகவும் நியமிக்கப்பட்டார். கோபன்ஹேகன் பல்கலைக்கழகத்தில் பேராசிரியராக இருந்த காலத்தில் இவர் வெளிநாட்டில் சிறிது காலம் பணிபுரிந்தார், மேலும் 1934 இல் ஸ்டெரினெர்னஸ் பயாலஜிஸ்கே பெடிட்னிங் (ஸ்டெரின்களின் உயிரியல் முக்கியத்துவம் குறித்த சில ஆய்வுகள்) குறித்து நோக்லே அண்டர்சோகெல்சர் என்ற தலைப்பில் ஒரு ஆய்வறிக்கையை கோபன்ஹேகன் பல்கலைக்கழகத்தில் சமர்ப்பித்து, உயிர்வேதியியலில் முனைவர் பட்டம் பெற்றார்.

1942 மற்றும் 1945 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு இடையில் டாம் ரோசெஸ்டர் பல்கலைக்கழகத்தில் மூத்த ஆராய்ச்சிக் கூட்டாளியாக இருந்தார்; இந்த காலகட்டத்தில்தான் அவருக்கு 1943 ஆம் ஆண்டு உடலியங்கியல் அல்லது மருத்துவத்திற்கான நோபல் பரிசு வழங்கப்பட்டது. 1951 ஆம் ஆண்டில், முதல் லிண்டாவ் நோபல் பரிசு பெற்றோருக்கான கூட்டத்தில் கலந்து கொண்ட ஏழு நோபல் பரிசு பெற்றவர்களில் இவரும் ஒருவர். ^[4]