உலக பாரம்பரிய மாநாடு
உலக பாரம்பரிய உடன்படிக்கை, முறையாக உலக கலாச்சார மற்றும் இயற்கை பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாப்பது தொடர்பான உடன்படிக்கை என்பது 23 நவம்பர் 1972 இல் கையெழுத்திடப்பட்ட ஒரு பன்னாட்டு ஒப்பந்தமாகும். இது இயற்கை பாதுகாப்பு மற்றும் கலாச்சார பண்புகளைப் பாதுகாப்பதற்கான முதன்மை இலக்குகளுடன் உலக பாரம்பரியக் களங்களை உருவாக்கியது. இம்மாநாடு, சர்வதேச ஒப்பந்தத்தின் கையொப்பமிடப்பட்ட ஆவணம், உலக பாரம்பரியக் குழுவின் பணிகளுக்கு வழிகாட்டுகிறது. இது ஏழு வருட காலப்பகுதியில் (1965-1972) உருவாக்கப்பட்டது.
 ஒப்பந்தத்தின் ஆங்கில உரை | |
| கையெழுத்திட்டது | 16–23 நவம்பர் 1972 |
|---|---|
| இடம் | பாரிஸ், பிரான்ஸ் |
| நடைமுறைக்கு வந்தது | 17 டிசம்பர் 1975 |
| அங்கீகரிப்பவர்கள் | 195 states |
| வைப்பகம் | ஐக்கிய நாடுகளின் கல்வி, அறிவியல் மற்றும் கலாச்சார அமைப்பின் இயக்குநர் ஜெனரல் |
| மொழிகள் | அரபு, சீனம், ஆங்கிலம், பிரஞ்சு, எபிரேய, போர்த்துகீசியம் ரஷ்யன் மற்றும் ஸ்பானிஷ்[1] |
உலக பாரம்பரியக் களங்களின் பட்டியலில் எந்தெந்தக் களங்களைக் கருதலாம் என்பதை இந்த உடன்படிக்கை வரையறுக்கிறது, சாத்தியமான களங்களைக் கண்டறிந்து அவற்றைப் பாதுகாத்தல் மற்றும் பாதுகாப்பதற்கான ஒவ்வொரு நாட்டின் அரசாங்கங்களின் கடமைகளை வரையறை செய்கிறது. கையொப்பமிட்ட நாடுகள் தங்கள் பிராந்தியத்தில் அமைந்துள்ள உலகப் பாரம்பரியக் களங்களைப் பாதுகாப்பதாக உறுதியளிக்கின்றன. மேலும், அவற்றின் பாதுகாப்பு நிலை குறித்து தொடர்ந்து அறிக்கை செய்கின்றன. உலகப் பாரம்பரிய நிதியை எவ்வாறு பயன்படுத்த வேண்டும் மற்றும் நிர்வகிக்க வேண்டும் என்பதையும் இந்த உடன்படிக்கை வரையறுக்கிறது.[2]
இது 1972 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 6-ஆம் நாள் யுனெஸ்கோவின் பொது மாநாட்டால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. மேலும், யுனெஸ்கோவின் பொது மாநாட்டின் தலைவர் டொரு ஹகுவாரா மற்றும் யுனெஸ்கோவின் இயக்குநர் ஜெனரல் ரெனே மஹூ 23 நவம்பர் 1972 அன்று கையெழுத்திட்டார். இது யுனெஸ்கோவின் காப்பகத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது.
வளர்ச்சி
1959- ஆம் ஆண்டில் எகிப்து மற்றும் சூடானின் முறையீடுகளுக்குப் பிறகு தொடங்கப்பட்ட நுபியாவின் நினைவுச்சின்னங்களைக் காப்பாற்றுவதற்கான சர்வதேச பிரச்சாரம் 22 நினைவுச்சின்னங்களை இடமாற்றம் செய்ய வழிவகுத்தது. திட்டத்தின் வெற்றி, குறிப்பாக திட்டத்தின் பின்னால் 50 நாடுகளின் கூட்டணியை உருவாக்கியது, யுனெஸ்கோ, நினைவுச்சின்னங்கள் மற்றும் தளங்களுக்கான சர்வதேச கவுன்சில் (ICOMOS) உடன் இணைந்து கலாச்சார பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாப்பதற்கான வரைவு மாநாட்டைத் தயாரிக்க வழிவகுத்தது.[3]
1965 ஆம் ஆண்டு வெள்ளை மாளிகை மாநாட்டில், "உலகின் உன்னதமான இயற்கை மற்றும் இயற்கைப் பகுதிகள் மற்றும் வரலாற்றுத் தளங்களை ஒட்டுமொத்த உலக குடிமக்களின் தற்போதைய மற்றும் எதிர்காலத்திற்காக" பாதுகாக்க "உலக பாரம்பரிய அறக்கட்டளை"க்கு அழைப்பு விடுத்தது. இயற்கைப் பாதுகாப்புக்கான சர்வதேச ஒன்றியம் 1968 இல் இதேபோன்ற திட்டங்களை உருவாக்கியது, அவை 1972 இல் ஸ்டாக்ஹோமில் நடந்த மனித சுற்றுச்சூழலுக்கான ஐக்கிய நாடுகளின் மாநாட்டில் வழங்கப்பட்டன.[4] உலக மரபுரிமைக் குழுவின் கீழ், கையொப்பமிட்ட நாடுகள், உலகப் பாரம்பரிய மாநாட்டை நடைமுறைப்படுத்துவது மற்றும் உலகப் பாரம்பரியச் சொத்துக்களில் தற்போதைய நிலைமை ஆகியவற்றின் மேலோட்டத்துடன் குழுவிற்கு அவ்வப்போது தரவு அறிக்கையைத் தயாரித்து சமர்ப்பிக்க வேண்டும்.[5]
செயல்படுத்தல்
யுனெஸ்கோ தொடங்கியுள்ள வரைவு மாநாட்டின் அடிப்படையில், அனைத்துக் கட்சிகளாலும் ஒரு ஒற்றை உரை இறுதியாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது, மேலும் "உலக கலாச்சார மற்றும் இயற்கை பாரம்பரியத்தைப் பாதுகாப்பது தொடர்பான மாநாடு" 16 நவம்பர் 1972 அன்று யுனெஸ்கோவின் பொது மாநாட்டால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. 20வது ஒப்புதலுக்கு மூன்று மாதங்களுக்குப் பிறகு, 1975 டிசம்பர் 17 அன்று இந்த மாநாடு நடைமுறைக்கு வந்தது.[6]
40வது ஒப்புதலுக்குப் பிறகு, 1977 இல் இந்த மாநாடு செயல்படுத்தத் தொடங்கியது, மேலும் 1978 இல் பட்டியலில் முதல் பெயர்கள் பொறிக்கப்பட்டன . உலக பாரம்பரியக் குழுவின் வருடாந்திர அமர்வுகளில், அதன் பின்னர் ஒவ்வொரு ஆண்டும் பட்டியலில் புதிய பெயர்கள் சேர்க்கப்படுகின்றன.[7] மாநாட்டில் 38 கட்டுரைகள் உள்ளன.
மே 2023 நிலவரப்படி, மாநாடு 195 மாநிலங்களால் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது: 191 ஐநா உறுப்பு நாடுகள், இரண்டு ஐநா பார்வையாளர் நாடுகள் ( புனித சீ ( வத்திக்கான் நகரம் ) மற்றும் பாலஸ்தீனம் ), மற்றும் நியூசிலாந்துடன் சுதந்திரமாக இணைந்த இரண்டு மாநிலங்கள் ( குக் தீவுகள் மற்றும் நியுவே). இரண்டு UN உறுப்பு நாடுகள் மட்டுமே இந்த மாநாட்டை அங்கீகரிக்கவில்லை: லிச்சென்ஸ்டீன் மற்றும் நவ்ரு.[8][9]