உண்மடி

'உண்மடி (நாப்கின்)' என்ற சொல் 14 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது, உணவு உண்ணும் நேரத்தில் உதடுகள் அல்லது விரல்களைத் துடைப்பதற்கும் ஆடைகளைப் பாதுகாப்பதற்கும் பயன்படுத்தப்படும் துணி அல்லது காகிதம் எனும் பொருள்படுகிறது. ^[1] இந்த வார்த்தையானது பழைய பிரஞ்சுவின் நேப்பே (ஆங்கிலம்:நேப்பேகின்) மற்றும் கின் எனும் பின்னொட்டு சேர்ந்து உருவானது.^[2]

'நாப்கின்' என்பது " விடாய்க்கால அணையாடை" என்பதனையும் குறிக்கலாம். ^[3]

பண்டைய கிரேக்கர்கள் தங்கள் கைகளைத் துடைக்க ரொட்டியைப் பயன்படுத்தியதாக ஆதாரமில்லாத தகவல்கள் கூறுகின்றன. அல்சிஃப்ரானின் கடிதம் ஒன்றில் (3:44) ஒரு பத்தியும், அரிஸ்டோபனீசின் நாடகமான தி நைட்ஸில் உள்ள தொத்திறைச்சி விற்பனையாளரின் சில கருத்துக்களும் இதில் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. ^[4] இரண்டு நூல்களிலும் உள்ள ரொட்டியானது apomagdalia என்று குறிப்பிடப்படுகிறது, இது ரொட்டியின் உள்ளே இருக்கும் வெதுப்பியினைக் குறிக்கிறது.^[5]

காகித உண்மடிகளின் பயன்பாடு பண்டைய சீனாவில் ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது, அங்கு கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டில் காகிதம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. ^[6] காகித நாப்கின்கள் chih pha என அறியப்பட்டன. இவை சதுரமாக மடித்து, தேநீர் பரிமாற பயன்படுத்தப்பட்டது. காங்சூ நகர யூ குடும்பத்தினரின் உடைமைகளாக காகித உண்மடிகள் இருந்தன.^[7]

1800 களின் பிற்பகுதியில் அமெரிக்காவிற்கு காகித உண்மடிகள் முதன்முதலில் இறக்குமதி செய்யப்பட்டன, ஆனால் 1948 வரை பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. "காலை உணவில் பயன்படுத்தப்படும் நாரிழைத்துணி உன்மடிகளுக்குப் பதிலாக காகித உண்மடிகளை பயன்படுத்துவது மிகவும் சிறந்தது" என எமிலி போஸ்ட் கூறினார்.^[8][9]

• மெல்லிழைக் காகிதம்
• விடாய்க்கால அணையாடை

• உண்மடிகள் மடிப்பு முறைகள், எப்படி மடிப்பது என்பது குறித்தான நிகழ்படங்கள்
• மேசைக் கைக்குட்டைகளை எப்படி மடிப்பது, 1890 முதல் மடிப்பு உண்மடிகளுக்கான வழிகாட்டி.