இசுமாயில் பாஷா

அல்பேனிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்த எகிப்தின் சுல்தான் முகம்மது அலியின் பேரனும், இப்ராகிம் பாசாவின் மூன்று மகன்களில் இரண்டாவது மகனுமான இவர் கெய்ரோவில் அல் முசாஃபிர் கானா அரண்மனையில் பிறந்தார்.^[1] இவரது தாயார் சர்க்காசியன் ஹோஷியார் காதின்,^[2] இவரது தந்தையின் மூன்றாவது மனைவியாவார்.^[3]

பாரிஸில் ஒரு ஐரோப்பிய கல்வியைப் பெற்றபின், தனது மாமா எகிப்து மற்றும் சூடானின் ஆளுநராக இருந்த முதலாம் சயீது இறந்தவுடன் நாடு திரும்பினார். தன்னுடைய மருமகனின் இருப்பை முடிந்தவரை தவிர்ப்பதற்காகவும், தனது பாதுகாப்பைக் கருத்தில் கொண்டும் சயீது, அடுத்த சில ஆண்டுகளில் வெளிநாடுகளில், குறிப்பாக போப், பேரரசர் மூன்றாம் நெப்போலியன் மற்றும் உதுமானிய சுல்தான் ஆகியோரிடம் இவரைப் பணியில் அமர்த்தினார். 1861ஆம் ஆண்டில் சூடானில் ஏற்பட்ட ஒரு கிளர்ச்சியைத் தணிக்க 18,000 பேர் கொண்ட ஒரு இராணுவத்தின் தலைவராக இவர் அனுப்பப்பட்டார். இது இவர் நிறைவேற்றிய ஒரு முக்கியப் பணியாகும்.

சயீதின் மரணத்திற்குப் பிறகு, 1863 சவரி 19 அன்று இவர் ஆளுநராக அறிவிக்கப்பட்டார். இருப்பினும் 1867 ஆம் ஆண்டிதான் இவர் தனது ஆளுநர் பட்டத்திற்கு உதுமானியர்களிடமும், சர்வதேச அரங்கிலும் அங்கீகாரத்தையும் பெற்றார்

இசுமாயில் தனது சீர்திருத்த திட்டங்களை எளிதாக்க அதிக செலவு செய்தார். குறிப்பாக கான்ஸ்டண்டினோபிலுக்கு இலஞ்சம் அக்கப்பட்டது. சுயஸ் கால்வாய் கட்டுமானத்திற்காக அதிக பணம் சென்றது. விவசாயத்தை நவீனமயமாக்க உதவும் வகையில் 8,000 மைல் (13,000 கி.மீ) பாசன கால்வாய்களை அமைக்க சுமார் 46 மில்லியன் டாலர் சென்றது. இவர் 900 மைல் (1,400 கி.மீ) இரயில் பாதைகள், 5,000 மைல் (8,000 கி.மீ) தந்தி இணைப்புகள், 400 பாலங்கள், அலெக்சந்திரியாவில் துறைமுக பணிகள் மற்றும் 4,500 பள்ளிகளைக் கட்டினார்.^[4]

இவர் தனது தாத்தாவின் அளவிலான உள் சீர்திருத்த திட்டங்களை தொடங்கினா. சுங்க முறையையும் அஞ்சல் நிலையத்தையும் மறுவடிவமைத்து, வணிக முன்னேற்றத்தைத் தூண்டினார். சர்க்கரைத் தொழிலை உருவாக்கினார். பருத்தித் தொழிலைக் கட்டியெழுப்பினார். பல அரண்மனைகளைக் கட்டி, ஆடம்பரமாக வாழ்ந்தார். ஆப்பெரா மற்றும் நாடக அரங்கங்களைப் பராமரித்தார். கெய்ரோவில் ஒரு லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட ஐரோப்பியர்கள் வேலைக்கு அமர்த்தி நகரத்தின் மேற்குப் பகுதியில் பாரிஸை மாதிரியாகக் கொண்டு ஒரு காலனி கட்டுவதற்கு ஏற்பாடு செய்தார். அலெக்சாந்திரியாவும் மேம்படுத்தப்பட்டது. எகிப்து மற்றும் சூடானிலும், உலகில் எந்தவொரு நாட்டிலும் இல்லாத வகையில் ஒரு பரந்த இருப்புப்பாதை கட்டும் திட்டத்தை தொடங்கினார்.

கல்வி சீர்திருத்தம் கல்வி வரவு செலவுத் திட்டத்தை பத்து மடங்கிற்கும் மேலாக அதிகரித்தது. பாரம்பரிய ஆரம்ப மற்றும் இடைநிலைப் பள்ளிகள் விரிவுபடுத்தப்பட்டு சிறப்பு தொழில்நுட்ப மற்றும் தொழிற்கல்வி பள்ளிகள் உருவாக்கப்பட்டன. மேற்கத்திய பயிற்சி பெற்ற உயரடுக்கின் உருவாக்கத்தை ஊக்குவிக்கும் வகையில், கல்வித் திட்டங்களைப் படிக்க மாணவர்கள் மீண்டும் ஐரோப்பாவிற்கு அனுப்பப்பட்டனர். ஒரு தேசிய நூலகம் 1871 இல் நிறுவப்பட்டது.^[5]

நவம்பர் 1866 இல் பிரதிநிதிகள் கூட்டத்தை நிறுவியது இவரது மிக முக்கியமான சாதனைகளில் ஒன்றாகும். இது முற்றிலும் ஆலோசனைக் குழுவாக கருதப்பட்டாலும், அதன் உறுப்பினர்கள் இறுதியில் அரசாங்க விவகாரங்களில் ஒரு முக்கிய செல்வாக்கைக் கொண்டிருந்தனர். கிராமத் தலைவர்கள் சட்டசபையில் ஆதிக்கம் செலுத்தி, கிராமப்புறங்கள் மற்றும் மத்திய அரசு மீது அரசியல் மற்றும் பொருளாதார செல்வாக்கை அதிகரித்து வந்தனர்.

அடிமை வர்த்தகத்தை குறைக்க இவர் முயன்றார். யாகூப் கட்டாயின் ஆலோசனை மற்றும் நிதி ஆதரவுடன் ஆப்பிரிக்காவில் எகிப்தின் ஆட்சியை நீட்டித்தார். 1874 ஆம் ஆண்டில் இவர் தார்பூரை இணைத்தார். ஆனால் இவரது இராணுவம் மீண்டும் மீண்டும் பேரரசர் நான்காம் யோகன்னசால் முதலில்1875 நவம்பர் 16லும் அன்று குண்டாட்டிலும், மீண்டும் அடுத்த ஆண்டு மார்ச் மாதம் குராவிலும் தோற்கடிக்கப்பட்ட பின்னர் எத்தியோப்பியாவிற்கு விரிவடைவதைத் தடுத்தது.

விக்கிமீடியா பொதுவகத்தில்,
Isma'il Pasha
என்பதில் ஊடகங்கள் உள்ளன.

•  இந்தக் கட்டுரை  தற்போது பொது உரிமைப் பரப்பிலுள்ள நூலிலிருந்து உரையைக் கொண்டுள்ளது: Hugh Chisholm (1911). "Ismail". பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம் (11th). Cambridge University Press. 
• Official Presidential web site of Egypt

• Dye, William McEntyre. Moslem Egypt and Christian Abyssinia; Or, Military Service Under the Khedive, in his Provinces and Beyond their Borders, as Experienced by the American Staff. New York: Atkin & Prout (1880).
• Helen Chapin Metz. Egypt: A Country Study. Washington: GPO for the Library of Congress, 1990., Helen Chapin Metz, ed.

• ஆக்கங்கள் இசுமாயில் பாஷா இணைய ஆவணகத்தில்