Klasisme

Klasisisme (classicus, Latin), ageung, agung, uvinersal.^[1] Nurutkeun shipley (1962: 59-61) sateuacan éta dipikaharti yén anggapan klasik tina dunya Kulon pisan lega ngawengku hiji bentang ti Homer (abad ka-9 SM) nepi ka abad ka-18, saméméh Umur Romanesque.^[1] Dina literatur aliran klasik ieu diwatesan salaku kacenderungan ka ngahargaan karya-karya Yunani jeung Romawi kuno nu dilakukeun dina pertengahan khususna Renaissance, tur ku sorangan ngalibatkeun loba panulis saperti: Niccolo Machiavwelli, Moliere (Jéan-Baptiste Poquelin), Jéan Racine, Giovannni Boccaccio, Prancésko Petrarca, dan Miguel de Cervantes Saavreda, pelukis sapertos Raphael Sanzio dan Leonardo da Vinci, musikus kawas Franz Joseph Haydn jeung Wolfgang Amaddeus Mozart.^[1]