Reichskommissariat Ukraine
Gjatë Luftës së Dytë Botërore, Reichskommissariat Ukraine (shkurtuar si RKU) ishte regjimi pushtues civil (Reichskommissariat) i pjesës më të madhe të Ukrainës të pushtuar nga Gjermania Naziste (që përfshinte zonën e ngjitur të Bjellorusisë së sotme dhe Republikës së Dytë Polake të paraluftës). Ajo drejtohej nga Ministria e Rajhut për Territoret e Pushtuara Lindore të kryesuar nga Alfred Rosenberg. Midis shtatorit 1941 dhe gushtit 1944, Reichskommissariat u administrua nga Erich Koch si Reichskommissar. Detyrat e administratës përfshinin qetësimin e rajonit dhe shfrytëzimin, për përfitimin gjerman, të burimeve dhe njerëzve të tij. Adolf Hitleri nxori një dekret të Führer që përcaktonte administrimin e territoreve lindore të pushtuara rishtazi më 17 korrik 1941.[2]
Reichskommissariat Ukraine | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1941–1944 | |||||||||||
| Himni: Horst-Wessel-Lied | |||||||||||
.svg) Reichskommissariat Ukraine in 1942 | |||||||||||
| Gjendja | Reichskommissariat i Gjermanisë | ||||||||||
| Kryeqyteti | Rivne | ||||||||||
| Gjuhët e zakonshme | Gjermanisht (zyrtare) Ukrainisht · Rusisht · Polonisht · Tatarishtja e Krimesë | ||||||||||
| Qeveria | |||||||||||
| Lloji i qeverisjes | Kolonia e Gjermanisë Naziste[1] | ||||||||||
| Reichskommissar | |||||||||||
• 1941–1944 | Erich Koch | ||||||||||
| Epoka historike | Lufta e Dytë Botërore | ||||||||||
| 22 qershor 1941 | |||||||||||
• Themeluar | 20 gusht 1941 | ||||||||||
• Zbatimi i administratës civile | 1 shtator 1941 | ||||||||||
• Pjesa e mbetur e Generalbezirk Weißruthenien | 25 shkurt 1944 | ||||||||||
• Shpërbërja formale | 10 nëntor 1944 | ||||||||||
| Sipërfaqja | |||||||||||
• Gjithsej | 340,000 km2 (130,000 sq mi) | ||||||||||
| Popullsia | |||||||||||
• 1941 | 37,000,000 | ||||||||||
| Ekonomia | |||||||||||
| Monedha | Karbovanets | ||||||||||
| Të dhëna të tjera | |||||||||||
| |||||||||||
| Sot pjesë e |  Ukraina Polonia Bjellorusia | ||||||||||
.svg)
.svg)
Para pushtimit gjerman, Ukraina ishte një republikë përbërëse e Bashkimit Sovjetik, e banuar nga pakicat ukrainas, rusë, hebrenj, bjellorusë, rumunë, polakë dhe romë/ciganë. Ishte një temë kryesore e planifikimit nazist për zgjerimin e pasluftës të shtetit gjerman. Politika naziste e shfarosjes në Ukrainë, me ndihmën e bashkëpunëtorëve vendas ukrainas, i dha fund jetës së miliona civilëve në Holokaustin dhe vrasjet e tjera masive naziste: vlerësohet se janë 900,000 deri në 1.6 milionë hebrenj dhe 3[3] deri në 4[4] milion ukrainas jo-hebrenj u vranë gjatë okupimit; burime të tjera vlerësojnë se 5.2 milionë civilë ukrainas (të të gjitha grupeve etnike) vdiqën për shkak të krimeve kundër njerëzimit, sëmundjeve të lidhura me luftën dhe urisë që arrinin në më shumë se 12% të popullsisë së Ukrainës në atë kohë.[5]
Gjeografia
Reichskommissariat Ukraine përjashtoi disa pjesë të Ukrainës së sotme dhe përfshinte disa territore jashtë kufijve të saj modernë. Ai shtrihej në perëndim nga rajoni Volhynia rreth Lutsk, në një linjë nga Vinnytsia në Mykolaiv përgjatë lumit Bug Jugor në jug, në zonat përreth Kyiv, Poltava dhe Zaporizhzhia në lindje. Territoret e pushtuara më tej në lindje, duke përfshirë pjesën tjetër të Ukrainës (Krimenë, Chernihiv, Kharkiv, dhe Pellgun Donbas/Donets), ishin nën qeverisje ushtarake deri në 1943–44. Në masën më të madhe, ai përfshinte pak më pak se 340,000 kilometra katrorë.
Galicia Lindore u transferua në kontrollin e Qeverisë së Përgjithshme pas një dekreti të Hitlerit, duke u bërë distrikti i saj i pestë, (Distrikti i Galicisë). Territori i mëparshëm sovjetik midis lumenjve Bug Jugor dhe Dniester ishte gjithashtu i përjashtuar nga Reichskommissariat Ukraine; kjo iu dha Rumanisë dhe u quajt "Transnistria" ose "Transniestra", e qeverisur nga ]]Odesa]] nga Dr. Alexeanu, Guvernatori rumun.
Ai përfshinte gjithashtu disa pjesë jugore të Bjellorusisë së sotme, duke përfshirë Polesinë, një zonë të madhe në veri të lumit Pripyat me pyje dhe këneta, si dhe qytetin e Brest-Litovsk dhe qytetet Pinsk dhe Mazyr.[6] Kjo u bë nga gjermanët për të siguruar një furnizim të qëndrueshëm me dru dhe transport efikas hekurudhor dhe ujor.[6]