ජෝසුන්හි මියොංජොං රජ

මියොංජොං බලයට පත්වන කාලයේ දේශපාලන පක්ෂ දෙකක් පැවතිණි. එනම් ඉන්ජොංගේ මව් පාර්ශ්වයේ^[1] මාමණ්ඩිය වූ යූන් ඉම්ගේ මහා යූන් පක්ෂය, සහ මියොංජොංගේ මව් පාර්ශ්වයේ මාමාවරුන්^[2] වූ යූන් වොන්-හ්යොං සහ යූන් වොන්-රෝගේ කුඩා යූන් පක්ෂයයි. (යූන් ඉම් සහ යූන් සොයුරන් එකල සමීප ඥාතීන් වූහ - යූන් ඉම්ගේ මීමුත්තණුවන්, යූන් සොයුරන්ගේ මහා මී මුත්තණුවන්ගේ අයියා විය.) 1544දී ජුංජොංගෙන් පසු ඉන්ජොං බලයට පත්වීමත් සමග මහා යූන්වරුන් බලය හිමිකරගත්ත ද, මුන්ජොං අගබිසවගේ ආරක්ෂාව ලද ප්‍රතිවාදී කුඩා යූන්වරුනව මාලිගයෙන් නෙරපීමට ඔවුනට නොහැකි විය.

1545දී ඉන්ජොං රජු මියයාමත් සමග කුඩා යූන් පක්ෂය මහා යූන් විස්ථාපනය කරමින් මාලිගයේ බලයට පත් වූ අතර, ඔවුන්ගේ ප්‍රතිපාක්ෂිකයන්ව සාහසික ලෙස 1545 සිව්වන වියත් ශෝධනය මගින් නෙරපා දමන ලදී. මෙහි දී යූන් ඉම් ඇතුළු ඔහුගේ බොහෝ අනුගාමිකයන්ට දඬුවම් පමුණුවන ලදී.

කුඩා යූන් පක්ෂය සිය විරුද්ධවාදීන්ට පහරදෙන්නට විය. 1546දී යුන් වොන්-හ්යොං සිය වැඩිමහල් සොයුරා වූ යුන් වොන්-රෝට දෝෂාභියෝග කර පසුව ඔහුට දඬුවම් පැමිණ වී ය. රජයෙන් විරුද්ධත්වයක් එල්ල නොවූ බැවින් යුන් වොන්-හ්යොං 1548දී අභ්‍යන්තර කටයුතු අමාත්‍ය ලෙසත්, 1551දී උප අග්‍රාමාත්‍ය බවටත් අවසානයේ 1563දී අග්‍රාමාත්‍ය බවටත් පත් විය.

යුන් වොන්-හ්යොං දැඩි පාලනයක් ගෙනගිය ද, මුන්ජොං රැජින කාර්යසාධනීය රාජ්‍ය පාලිකාවක් වූවා ය. ඇය පෙර වංශවතුනට හිමිව තිබූ ඉඩම් මහජනයා අතර බෙදාදුන්නා ය. කෙසේනමුත්, රජු 20වන වියට පත්වන විට ඇයට රාජ්‍ය පාලනය රජුට භාරදීමට සිදු විය.

1565දී මුන්ජොං මව්බිසව මියයාමත් සමග, තනිව රාජ්‍ය පාලනය කිරීමට සිතූ රජු යුන් වොන්-හ්යොං සහ ඔහුගේ දෙවන බිරිඳ වූ ජොං නන්-ජොං මරාදැමීමට අදහස් කළේ ය.^[3] ජොං නන්-ජොං මුන්ජොං අගබිසවගේ සමීප මිතුරියක් සහ දෙවන නෑනණ්ඩිය වූ බැවින් ඇය ද බලය අතින් වර්ධනය වූවා ය.^[4][5] යුන් වොන්-හ්යොං රජය තුළ දූෂණය පැතිරයන්නට ඉඩදුන්නේ ය. මෙලෙසින් රාජ්‍ය අස්ථායී වන විට, ජුර්චෙන්වරුන්, ජපනුන් සහ කැරලිකාර කණ්ඩායම් රජයට තර්ජනයක් වන්නට විය. කැරලි නායකයකු වූ ඉම් කොක්-ජොං 1552දී අත්අඩංගුවට ගෙන මරණ දඬුවම ලබාදුණි. නමුත් විදේශ ආක්‍රමණ දිගටම පැවතිණි. සිය දේශසීමා ආරක්ෂා කරගැනීමට ජොසොන් රාජවංශයට සිය හමුදා සහ නාවික හමුදා ප්‍රතිසංවිධානය කිරීමට සිදු විය.

බලය සියතට ලබාගැනීමෙන් පසු මියොංජොං ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිසංස්කරණ ඇරඹීම සඳහා පිටුවහල් කොට තිබූ සරිම් විද්වතුන් නැවත කැඳවී ය. නමුත් තවත් වසර දෙකකට පසු පුත්‍රයකු නොමැතිව ඔහු වියගියේ ය.^[6] ඔහුගේ අර්ධ-බෑණා වූ සොන්ජෝ රජු 1567දී සිහසුනට පත් විය.

• පියා: ජුංජොං රජු (중종)
• මව: පප්යොං යූන් වංශයේ මුන්ජොං අගබිසව (문정왕후 윤씨)
• බිසව: චොංසොං ෂිම් වංශයේ ඉන්සුන් අගබිසව (인순왕후 심씨)

• දරුවන්: සුන්හෝ අනුප්‍රාප්තික කුමරු (순회세자, 1551–1563)

• කොරියාවේ මහා මියොංජොං ගොංහොන් හොන්‍යුයි සෝමුන් ග්වංසුක් ග්යොංහ්යෝ රජ
• 명종공헌헌의소문광숙경효대왕
• 明宗恭憲獻毅昭文光肅敬孝大王

• http://www.koreandb.net/Koreanking/html/person/pki60013.htm
• http://chosonsillok.org/inspection/insp_king.jsp?id=kma^{[permanent dead link]}