Piombino
Piombino je općina od 32,638 stanovnika[1] u Centralnoj Italiji u regiji Toskana.
Piombino | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 42°56′N 10°31′E / 42.933°N 10.517°E | |
| država |  Italija |
| Regija | Toskana |
| Provincija | Livorno |
| Frazioni | Baratti, Colmata, Fiorentina, Populonia, Populonia Stazione, La Sdriscia, Riotorto |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | Francesco Ferrari |
| Površina | |
| - Ukupna | 129.6 km²[1] |
| Visina | 21[1] |
| Stanovništvo | |
| - Grad | 32,638[1] |
| - Gustoća | 251.8 stan. / km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 57025 (+)[1] |
| Pozivni broj | 0565[1] |
| Karta | |
  Piombino | |
Geografske karakteristike
Piombino leži na južnom kraju istoimenog rta u Tirenskom moru i važna je luka za promet sa Otokom Elbom, odakle potječu željezne rude koje su dugo vremena pokretale njegovu veliku čeličanu.[2]
Pored te čeličane Piombino je i centar kemijske industrije, a u posljednje vrijeme i turistička destinacija.[2]
Historija
.jpg)
Za Antičkog Rima egzistirao je kao luka pod imenom Falesia.[2]Za srednjeg vijeka u Piombinu je 1022. sagrađena benediktinska opatija San Giustiniano.[2]
Piombino je 1162. podpao pod vlast Republike Pise, u to vrijeme živio je od prodaje željeza sa Otoka Elbe, pšenice iz Maremme i soli iz vlastitih solana. Krajem 12. početkom 13. vijek Piombino je postao druga po važnosti luka te pomorske republike.[3] Njegov zamak i snažni garnizon bili su važni u borbi protiv rivala Republike Genove.[2]
Posljednji vladar Republike Pise Gherardo d'Appiano predao je 1399. svoju republiku milanskom vojvodi Gian Galeazzu Viscontiju, uz pravo da zadrži kao svoje lične domene Piombino, Populoniju, Scarlino, Buriano, Suvereto i otoke Elbu, Pianosu i Montecristo. Tako je nastala vrlo autonomna Signoria (feud) Piombino, koju je Svetorimski car - Rudolf II - 1594. uzdigao u rang kneževine.[2]
Dinastija Appiano vladala je tom kneževinom do 1634., nakon tog je bila domena familije Ludovisi, a od 1706. familije Boncompagni.[2] Od 1796. nadalje za Napoleonskih ratova Piombino je bio okupiran od strane Engleza, Francuza i Napuljskih Burbonaca. Nakon Bitke kod Marenga 1800. ponovno je u rukama Prve Francuske Republike, a od 1804. je dio napoleonovog Prvog Francuskog Carstva.[2]
Nakon Napoleonovog pada 1815. odlukom Bečkog kongresa postao je dio Velikog Vojvodstva Toskana.[2]
Krajem 19. vijeka za Kraljevine Italije osnovane su prve velike tvornice u Piombinu, željezara Società Anonima degli Alti Forni i livnica La Magona d'Italia, tako je započela njegova transformacija u metalurški centar.[3]
Izvori
Vanjske veze
- Comune di Piombino (it)