Panamá
Panamá (španjolski: Ciudad de Panamá) je grad od 430,299 stanovnika[1] na jugu Paname u kojoj je glavni grad.
Panamá | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 8°59′N 79°31′W / 8.983°N 79.517°W | |
| država |  Panama |
| Provincija | Panamá |
| Osnovan | 1519.[1] |
| Vlast | |
| - gradonačelnik | José Luis Fábrega |
| Površina | |
| - Ukupna | 107 km²[2] |
| Visina | 2 m[2] |
| Stanovništvo (2020.) | |
| - Grad | 430,299[1] |
| - Gustoća | 4,040 stan./km²[1] |
| Vremenska zona | UTC+5 (UTC) |
| Pozivni broj | 507[1] |
| Karta | |
  Panamá | |
On je i administrativni centar Provincije Panamá i Distrikta Panamá (metropolitanskog grada) koji ima 1,206,774 stanovnika i površinu od 2,031 km².[2]
U metropolskoj Panami živi 2 / 5 stanovnika države koji osim u centru žive i u gradovima San Miguelito, Tocumen, Arraiján i Ancón.[3]
Geografske karakteristike
Grad se nalazi na najužem dijelu Panamske prevlake, pored izlaza Panamskog kanala na Panamski zaljev Tihog oceana.[3]
Historija
Panamu je osnovao 15. augusta 1519. u ime kralja Fernanda II, kapetan general i guverner Kopnenog kraljevstva (Reino de Tierra Firme) - Pedro Arias De Ávila, na mjestu ribarskog sela Cueva indijanaca pod imenom Nuestra Señora de la Asunción de Panamá.[4]
Ime Panama na jeziku Cueva indijanaca znači puno riba.[3]
Brzo je izrastao u politički i religijski centar kolonija Novog svijeta. Dobro je napredovao sve dok su se sa andskih zemalja sljevale zlatne poluge do njegove luke, koje su odatle konjima i mazgama nošene preko prevlake do Portobela na karipskoj obali za transport brodovima u Španjolsku. Zapao je u krizu nakon stalnih pljačkaških napada engleskih gusara i pirata, koji su onemogućili komunikaciju.
Francis Drake je čak 1595. poduzeo (neuspješnu) kampanju preko prevlake na grad. To je ipak uspjelo Henry Morganu 1671. koji ga je potpuno razorio i zapalio.[3]
Novi dobro utvrđeni grad (Panamá Nuevo), kog danas zovu Casco Viejo (Stara utvrda) dao je sagraditi 1674. španjolski konkvistador Alonso Mercado y Villacorta, 8 km jugozapadno od starog razorenog Panamá Vieja.[3]
Nakon preseljenja grad je postepeno izgubio politički i ekonomski značaj. Od 1751. je kao i čitava Panamska prevlaka sastavni dio Vicekraljevstva Nova Granada, a od 1820-ih Velike Kolumbije (i njezinih nasljednica) sve do 1903. kad je Panama proglasila nezavisnost.[3]
Na inicijativu Simóna Bolívara u gradu je u julu 1826.održan Amfiktionski kongres, nukleus iz kog je kasnije nastala Organizacija američkih država.[4]Željeznička pruga do Colóna dovršena je 1855.[4] Kasniji kongresi latinoameričkih zemalja održani su 1939. i 1959.[3]
Francuzi su 1880. započeli iskapati Panamski kanal, (dovršen 1914.) koji su od 1904. preuzeli Amerikanci.[4] Od te je godine Vojska Sjedinjenih Američkih Država upravljala gradom do 1936., a nakon tog nad Zonom kanala sve do 1999.[4]Istovremeno sa izgradnjom kanala Amerikanci su izgradili vodovod i kanalizaciju, koji su do 1942. bili i vlasništvo Sjedinjenih Američkih Država.[3]
Od kad je započela gradnja kanala naglo se proširio i postao kozmopolitski grad modernih hotela, kabarea, noćnih klubova, ali i grad brojnih sirotinjskih kvartova (kasnije djelomično saniranih).[3]
Grad je ponovno postao vijest dana 1989. kad je Američka vojska izvršila Invaziju na Panamu i uhapsila tadašnjeg predsjednika Manuela Noriegu.[3] Istovremeno sa invazijom desile su se i brojne pljačke po gradu.[3]
Suvremeni grad
Današnja Panama je grad brojnih modernih poslovnih nebodera, dva velika univerziteta; Nacionalnog (osnovan 1935.) i Santa María la Antigua (1965.) Postoji niz akademija, biblioteka, muzeja i istraživačkih instituta kao što je Memorijalni laboratorij za tropsku i preventivnu medicinu Gorgas iz 1928. i Smithsonian Tropical Research Institute iz 1923.[3]
Grad ima i puno zelenih površina, unutar grada je to Metropolitan park, a duž kanala su to nacionalni parkovi; Camino de Cruces i Soberanía, koji štite dobar dio tropskih prašuma.[3]
Znamenitosti
| Arheološki lokalitet Panamá Viejo i historijski centar grada Panamá | |
|---|---|
 Svjetska baština – UNESCO | |
 | |
| Panama | |
| Registriran: | 1997. (21. zasjedanje) |
| Vrsta: | Kulturno dobro |
| Mjerilo: | ii, iv, vi |
| Ugroženost: | no |
| Referenca: | UNESCO |
Panama ima puno građevina iz kolonijalnih vremena, kao što je katedrala, čija je gradnja počela 1673. (restaurirana 2003.) i crkvu sv Franje.
Obnovljeni historijski centar grada - Casco Viejo, uvršten je 1997. na UNESCO-vu Listu svjetske baštine u Americi. To je prošireno 2003. uvrštenjem razorene Stare Paname (Panamá Viejo) koja je danas popularna turistička atrakcija.[3]
Arheološko nalazište Panamá Viejo prostire se na 32 hektara, pored ruševina kamenih zgrada suda, katedrale iz kolonijalnih vremena u njemu se nalaze i pretkolumbovski ostatci Cueva indijanaca.[5]Arheološki dokazi orginalnog rasporeda ulica i pozicija vjerskih i svjetovnih građevina u Staroj Panami, svjedoče o tadašnjem planiranju[5]
Inžinjerci su iskoristili geomorfologiju poluotoka na koji su preselili Novu Panamu (Casco Viejo) i to dopunili bedemima i tako kompletno okružili poluotok.Prostor unutar bedema izgrađen je sa ortogonalnim rasporedom ulica različite širine, i centralnim trgom.[5]Unutar tog grada nalaze se građevine od 17. vijek do 20. vijeka. Pored crkava i petoro brodne katedrale, tu su i palače; Guvernera (kraj 17. vijeka), Vijećnice, Muzeja kanala (orginalno Grand hotel) i Suda.[5]
Tu se nalazi i Salón Bolivar, posljedni preživjeli dio samostanskog kompleksa 17 / 18. vijek) u kom je Bolívar održao svoj kongres.[5]
Privreda i transport
Privreda grada ponajviše se bazira na financijskom sektoru (banke, osiguranja) i aktivnostima vezanim uz kanal.
Od industrije ima rafineriju nafte, valjaonicu čelika, pivovaru i tvornice tekstilne i drvne industrije.[3]
Panamska luka prostire se na jugozapadu u susjednom gradu Balboi. Sa Colónom na sjeveru povezan je kanalom, prugom i autoputm, sa Davidom na zapadu i Chepom na istoku Panameričkim autoputom.[3]
Grad ima dva internacionalna aerodroma u Albrooku, zapadno od grada, i u Tocumenu, 27 km sjeveroistočno od centra.[3]
Pobratimski gradovi
Panama ima pobratimske ugovore sa slijedećim gradovima[6];;
