Norwich
Norwich (izgovor: [Norič]) je grad na istoku Engleske od 138,872 stanovnika (u užem centru)[2] i 193,821 stanovnika sa predgrađima.[1]
Norwich | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 52°36′N 1°18′E / 52.600°N 1.300°E | |
| država |  UK |
| Regija | Istočna Engleska |
| Ceremonijalna grofovija | Grofovija Norfolk |
| Distrikt | Norwich |
| Površina | |
| - Ukupna | 52.623 km²[1] |
| - Urbano područje | 39.03 km²[2] |
| - Područje utjecaja | 61.9 km²[1] |
| Stanovništvo (2015.) | |
| - Grad | 193,821[1] |
| - Gustoća | 3,683.2 stan. / km²[1] |
| - Urbano područje | 138,872[2] |
| - Urbana gustoća | 3,558.4 stan. / km²[2] |
| - Područje utjecaja | 222,943[3] |
| - Gustoća područja utjecaja | 3,601.7 stan. / km²[3] |
| Vremenska zona | UTC+0 (UTC+1) |
| Karta | |
  Norwich | |
On je administrativni centar Grofovije Norfolk i istoimenog distrikta Norwich, koji ima 222,943 stanovnika.[3]
Geografske karakteristike
Norwich leži u Grofoviji Norfolk duž rijeke Wensum, neposredno iznad njena ušća u rijeku Yare, udaljen oko 160 km, sjeveroistočno od Londona.[4]
Historija
Izgleda da kraj na kom leži današnji grad nije bio naseljen sve do saksonskih vremena, kad je osnovano selo Northwic na šljunčanim terasama iznad rijeke Wensum.[4]To naselje je do 1004, kad su ga opljačkali danski Vikinzi, postalo važno trgovište.Ubrzo nakon Normanskog osvajanja Engleske 1066., u neposrednoj blizini rijeke podignuta je katedrala i benediktinski samostan.[4]
Krajem 18. vijeka Norwich je bio jedan od najprosperitetnijih engleskih provincijskih gradova, uz bok Bristolu i Yorku. Prvu povelju o statusu grada dobio je 1158.[4]
Prosperitet srednjovjekog grada ogleda se i u broju crkava iz tog perioda, od kojih njih 30 i dalje postoji. Norwich je svoj prosperitet izgradio na manufakturnoj proizvodnji vunenih tkanina. U tom mu je pomogao i kralj Edward III, koji je 1336. svojim mjerama - potakao doseljavanje flamanskih tkalaca u Norwich. Ta politika se produžila i do vremena kad je vladala kraljica Elizabeta I, jedina razlika je bila ta što je za njene vladavine većina imigranata došla iz Holandije. Rezultat te politike bio je slijedeći - 1579. gotovo trećina gradskog stanovništva od njih 16.000 bili su imigranti.[4]
Tokom 15. vijeka na glavnom gradskom trgu podignuta je kamena palača Gradske vijećnice / Guildhall.[4]
Za Engleskog građanskog rata (1642.-1651), njegovi stanovnici su uglavnom bili uz Engleski parlament, pa je grad taj period preživo relativno mirno.[4]
Od 18. vijeka Norwich je postepeno izgubio svoje prednosti u natjecanju sa novim industrijskim centrima na sjeveru. U međuvremenu se specijalizirao za proizvodnju cipela, i postao jedan od najvećih centara engleskih za tu robu.[4]
Znamenitosti i obrazovanje
Katedrala koja je svojim većim dijelom izgrađena u gotičkom stilu, još uvijek ima normansku apsidu i brod, ali i impresivni gotički zvonik iz 15. vijeka visok 96 metara, koji je jedan od najviših u Engleskoj. Ona ima i dobro očuvan klaustar koji se također ubraja među najveće u Engleskoj.[4]
Normanski zamak iz 12. vijeka istočno od glavnog trga, od 1894. služi kao muzej i umjetnička galerija, s arheološkom kolekcijom i slikama iz noričke škole, koja je cvjetala u 19. vijeku.[4]
U njemu od 1964. djeluje Univerzitet East Anglia, u čijem sastavu djeluje i Centar za Istočnoanglijske studije.[4] Grad ima veliku centralnu biblioteku i mali teatar Maddermarket.[4]
Privreda
Pored cipela u današnjom Norwichu se proizvode prehrambeni proizvodi (naročito senf) i mašine. Grad ima dosta štamparija i razvijen uslužni sektor (uključujući turizam).[4]
Norwich je jedna od većih engleskih tržnica za stoku i poljoprivredne proizvode, i regionalni centar Istočne Anglije.[4]
Sport
Grad je poznat po nogometnom klubu Norwich City F.C. osnovanom 1902., koji igra na stadionu Carrow Road.
