Homonacionalizam

Homonacionalizam je termin kojim se označava sinteza određenih elemenata LGBT pokreta i nacionalističke ideologije. Ova pojava proizišla je u bijeloj kulturi^[1] i na temelju ostvarene inkluzije ima tendenciju stavljanja u fokus nacionalne LGBT zajednice odnosno privilegiranja vlastitih rasnih, nacionalnih i vjerskih identiteta,^[2] a prate je i retroaktivni učinci poput povećavanja broja pripadnika gej populacije koji izražavaju ekstremističke i šovinističke stavove prema zajednicama koje smatraju netolerantnim.^[3] U Zapadnoj Evropi redovito se koristi za imigracijske i dnevno-političke polemike, pri čemu je ksenofobija najčešće usmjerena protiv muslimanskih manjina poput Arapa, Turaka, Južnoazijaca i Afrikanaca koje se demonizira kao "homofobne fanatike".^[2] Istovremeno, rabe se i etnocentrični i rasistički stereotipovi o inferiornosti islamskog svijeta u odnosu na kršćanski i zapadni, nerijetko sintetizirani u teoriju civilizacijskog konflikta.^[1] Suvremeni homonacionalizam tako predstavlja dijametralno suprotan diskurs od onog iz vremena evropskog kolonijalizma 19. i ranog 20. vijeka kada se široko rasprostranjena tolerancija homoseksualnosti uzimala kao dokaz dekadencije islamskog svijeta.^[4] Homonacionalizam kao termin prvi je put upotrijebljen od strane queer teoretičarke Jasbir K. Puar.^[5] Srodni suvremeni LGBT trendovi koji se vezuju uz homonacionalizam su LGBT konzervativizam, pinkwashing^[1] i homonormativnost.^[6]