Gvanidin
Gvanidin jekristalno jedinjenje jake alkalnosti formirano oksidacijom gvanina. Ovo jedinjenje se koristi u proizvodnji plastike i eksploziva. On je sastojak urina, kao normalni proizvod proteinskog metabolizma. Molekul je bio privi put sintetisan 1861, oksidativnom degradacijom jednog aromatičnog prirodnog proizvoda, guanina, izolovanog iz peruvijskog gvana.[6] Uprkos jednostavnosti molekula, kristalna struktura je opisana tek 148 godina kasnije.[7]
| Guanidine | |||
|---|---|---|---|
 | |||
 | |||
| IUPAC ime |
| ||
| Identifikacija | |||
| CAS registarski broj | 113-00-8  | ||
| PubChem[1][2] | 3520 | ||
| ChemSpider[3] | 3400 | ||
| UNII | JU58VJ6Y3B | ||
| ChEMBL[4] | CHEMBL821 | ||
| Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
| Svojstva | |||
| Molekulska formula | CH5N3 | ||
| Molarna masa | 59.07 g/mol | ||
| Tačka topljenja | 50 °C | ||
| pKa | 13.6 (gvanidinijum katjon)[5] | ||
| Opasnost | |||
| EU-indeks | nije na listi | ||
| Srodna jedinjenja | |||
| Srodna jedinjenja | Gvanidinijum hlorid Nitrogvanidin | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
| Infobox references | |||
Gvanidinijumski katjon
Gvanidin je protonovan u fiziološkim uslovima. Konjugovana kiselina se zove gvanidinijum katjon, [CH6N3]+. Gvanidinijum katjon ima naelektrisanje od +1. Ovaj katjon je veoma stabilan u vodenim rastvorima usled efikasne rezonantne stabilizacije naelektrisanja i efikasne solvacije molekulima vode. Kao rezultat toga, njegova pKa je 13.6[5], što znači da je gvanidin veoma jaka baza u vodi.
model gvanidina 
kanoničke forme
Reference
Literatura
- Perrin, D.D. (1972). Dissociation Constants of Organic Bases in Aqueous Solution. London: Butterworths. ISBN 0-08-020827-4.
