Cecil B. DeMille

Sesil B. Demil (engl. Cecil B. DeMille; 12. avgust 1881 — 21. januar 1959) je bio američki filmski reditelj i producent nemih i zvučnih filmova. Najpoznatiji je po svojim melodramama i raskošnim istorijskim spektaklima. Među njegovim najznačajnijim filmovima su „Kleopatra“ (1934), „Samson i Dalila“ (1949), „Najveća predstava na svetu“ (koji je 1952. dobio nagradu Američke filmske akademije za najbolji film) i „Deset zapovesti“ (1956, njegov poslednji i najuspešniji film).

Demil je započeo svoju karijeru 1900. kao glumac u jednoj pozorišnoj trupi na Brodveju. Ponekad je sarađivao sa svojim bratom Vilijamom koji je bio dramski pisac. Proslavio se 1913. kao producent „Neopreznih godina“ Lija Vilsona. Iste godine je počeo da režira neme filmove za studio „Paramaunt pikčrs“ (Paramount Pictures). Nekoliko svojih nemih filmova je kasnije snimio u zvučnoj verziji i sa izmenjenim scenarijom.

Često je angažovao iste glumce za svoje filmove poput Klodet Kolber, Glorije Svanson, Garija Kupera, Polet Godar i Čarltona Hestona, ali se i on sam pojavljivao u nekoliko filmova („Bulevar sumraka“ Bilija Vajldera iz 1950. je jedan od primera). Imao je reputaciju tiranina na filmskom setu, jer je prezirao glumce koji nisu spremni da rizikuju svoje živote prilikom snimanja opasnih scena.

Demil je 1902. oženio glumicu Konstans Adams sa kojom je bio u braku sve do smrti. Par je dobio jedno dete, kćerku Sesiliju, a usvojio je još troje dece. Na snimanju svog poslednjeg filma 1956. u Egiptu Demil je doživeo skoro fatalan srčani udar od koga se nikad nije u potpunosti oporavio.

Godine 1952. ustanovljena je nagrada za životno delo u koja nosi ime Sesila B. Demila, a čiji je on prvi dobitnik. Za svoj doprinos filmskoj industriji Demil je nagrađen zvezdom na Holivudskom bulevaru slavnih. Osvojio je nagradu Američke filmske akademije za životno delo, nagradu Irving Talberg kao i Zlatnog globusa za najboljeg reditelja.