ډانیل اورتېګا

اورتېګا د نیکاراګوا د چونتالس برخې په لالیبرتاد کې د کارګرې طبقې په یوه کورنۍ کې زېږېدلی وو. د هغه پلار او مور، دانیل اورتېګا سردا او لیدیا ساودرا، د آناستازیو سوموزا دبایله له رژیم سره مخالف وو. د هغه مور د «مینې لیکونو» لرلو له امله د سوموزا ملي ګارډ لخوا بندي شوه، چې پولیسو به ویل دا سیاسي رمز کړل شوي لیکونه دي. اورتېګا او د هغه دوه وروڼه لوی شول ترڅو انقلابیان شي. د هغه ورور هامبرټو اورتېګا یو پخوانی جنرال، نظامي رهبر او نامتو لیکوال دی او کامیلو اورتېګا هم له سیاسي اړخه فعال وو. هغوی د جرمانیا په نوم یوه خور درلودله چې ومړه.^{[۲۴][۲۵][۲۶]}

د یوه ښه کار پیدا کولو په لټه کې، کورنۍ له لالیبرتاد څخه د جویګالپا ولایت مرکز ته او وروسته په ماناګوا کې د منځنۍ طبقې یوې سیمې ته مهاجرت وکړ. په ماناګوا کې، اورتېګا او د هغه ورور د منځنۍ کچې عالي ښوونځي، لاسال انسټیټوټ، کې، چېرته چې اورتېګا له پخواني ولسمشر آرنولډ آلېمان سره ټولګیوال وو، زده کړې وکړې. د اورتېګا پلار دانیل اورتېګا سدرا په نیکاراګوا کې د متحده ایالتونو له نظامي مداخلې او د سوموزا ډیکټاټورۍ څخه د واشنګټن له ملاتړ څخه کرکه لرله. هغه د امریکا ضد دا احساسات خپلو زامنو ته ولېږدول.^[۲۷]

اورتېګا له ماشومتوبه د نیکاراګوا ډیکټاټور آناستاسیو سوموزا دبایله سره مخالفت وکړ او د هغه د دولت په وړاندې د ځمکې لاندې خوځښت کې یې ګډون وکړ. اورتېګا او ورور یې هامبرتو بغاوتي اړخ یا Tercrista (دریمه لار) جوړ کړ چې د نیکاراګوا په انقلاب کې خپل اوج ته ورسید. د سوموزا دبایله دولت له پرځېدو او جلاوطنه کېدو وروسته، اورتېګا د څو ګوندي حکومت او ملي بیارغونې دولت مشر شو.

اورتېګا لومړی ځل په پنځه‌لس کلنۍ کې د سیاسي فعالیتونو له امله ونیول شو او په چټکۍ سره په ۱۹۶۳م کال کې د ساندېنیسټا ملي ازادۍ جبهې (FSLN) ځمکې لاندې خوځښت سره یوځای شو. په ۱۹۶۴م کال کې، اورتېګا ګواتیمالا ته سفر وکړ، چېرته چې پولیسو هغه ونیوه او د نیکاراګوا ملي ګارډ ته یې وسپاره. اورتېګا له بند څخه تر آزادېدو وروسته، د ۱۹۶۷م کال په آګسټ کې د خپل شکنجه کوونکي، ګارډ ګونزالو لاکایو د وژنې پلان ونیوه.^{[۲۸][۲۹][۳۰]}

هغه په ۱۹۶۷م کال کې د امریکا بانک څانګې څخه وسله والې غلا کې د ګډون له امله زندان ته ولوېد. هغه خپلو همکارانو ته وویل چې که په دې غلا کې ګډون ونکړي باید ووژل شي. اورتېګا د ۱۹۷۴م کال په وروستیو کې د سانډینیسټا نورو زندانیانو سره د سوموسیستا یرغملانو په بدل کې آزاد شو. کله چې اورتېګا د ال موډلو په زندان کې، ماناګوا څخه د باندې، بندي وو، شعرونه یې ولیکل چې یوه ته یې د «ما هیڅکله ماناګوا ونه لیده کله چې هلته لنډې لمنې موډ وې» نوم ورکړ. اورتېګا د زندان په دوره کې ډېر سخت شکنجه شو. کله چې هغه په ال موډلو کې بندي وو، مور یې د لاریونونو په جوړولو او د سیاسي زندانیانو لپاره د ډوډۍ نه خوړلو اعتصاب کې مرسته وکړه. دا کار په زندان کې د سانډینیسټایانو سره د ښه چلند لامل شو.^{[۳۱][۳۲][۳۳][۳۴]}

په ۱۹۷۴م کال کې له آزادېدو وروسته، اورتېګا کیوبا ته جلاوطنی شو. په هغه ځای کې د فیډل کاسټرو مارکسیسټ – لېنینیسټ دولت څخه د چریکي جګړو روزنه ترلاسه کړه. هغه وروسته په پټه بېرته نیکاراګوا ته راغی.^[۳۵]

د ۱۹۷۰مې لسیزې په پای کې، د سوموزا په وړاندې د FSLN کمپاین پر سر اختلافاتو، اورتېګا او د هغه ورور هامبرټو د بغاوتي اړخ یا Tercerista (دریمه لار) جوړولو ته اړ کړل. ترسریسټایان د دوه نورو اړخونو د چریکي جګړې بېلابېلو سټراټېژیو د ترکیب په لټه کې وو؛ یعنې د توماس بورګه د خلکو جګړه (GPP یا د خلکو اوږده جګړه)، او د جیمي ويلاک پرولیټاریان. د اورتېګا وروڼه د سوموزا ضد پراخه کچې پوځ سره، د کاټولیک او پروټسټانټ فعالانو او غیر مارکسیسټي مدني ټولنو نورو ډلو په ګډون، اتحاد جوړ کړ. ترسریسټان د سیاسي او نظامي ځواک په کارونه کې ترټولو اغیزناکې ډلې باندې بدل شول او د FSLN پیوستون لپاره د هغوی فشار د فیډل کاسټرو په شان انقلابي رهبرانو له ملاتړ څخه برخمن شو.^{[۳۶][۳۷][۳۸][۳۹]}

اورتېګا په ۱۹۷۹م کال کې په پټو مراسمو کې له روزاریو موریلو سره واده وکړ. هغوی له مخکېني واده څخه له خپلو درې اولادونو سره کاسټاریکا ته لاړل. اورتېګا په ۲۰۰۵م کال کې بیاځلې له موریلو سره واده وکړ ترڅو دا واده د کاټولیک کلیسا لخوا په رسمیت وپېژندل شي او له کلیسا سره د هغه د پخلاینې هڅې یوه برخه وه.^{[۴۰][۴۱][۴۲][۴۳][۴۴][۴۵]}