Zagóźdź (gromada)

Zagóźdź – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Zagóźdź z siedzibą GRN w Zagoździu utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie puławskim w woj. lubelskim na mocy uchwały nr 14 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Zagóźdź, Składów, Dębczyna i Kruszyna ze zniesionej gminy Baranów w powiecie puławskim oraz obszar dotychczasowej gromady Meszno ze zniesionej gminy Michów w powiecie lubartowskim w tymże województwie^[6]. Dla gromady ustalono 9 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 stycznia 1959 z gromady Zagóźdź wyłączono kolonie Meszno i Kruszyna, włączając je do gromady Michów w powiecie lubartowskim w tymże województwie^[8], po czym gromadę Zagóźdź zniesiono, włączając jej (pozostały) obszar do gromady Baranów w tymże (puławskim) powiecie^[9].