Zaduszniki (województwo podkarpackie)

wieś w województwie podkarpackim

Zadusznikiwieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie mieleckim, w gminie Padew Narodowa[4][5].

Zaduszniki
wieś
Ilustracja
Tablica w miejscu domu urodzenia Ignacego Łukasiewicza
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

mielecki

Gmina

Padew Narodowa

Liczba ludności (2020)

213[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

39-340[3]

Tablice rejestracyjne

RMI

SIMC

0803549[4]

Położenie na mapie gminy Padew Narodowa
Mapa konturowa gminy Padew Narodowa, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaduszniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zaduszniki”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Zaduszniki”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaduszniki”
Ziemia50°27′52″N 21°27′38″E/50,464444 21,460556[1]

Przez wieś przepływa Kanał Chorzelowski. Komunikację z Padwią Narodową umożliwiają jej drogi powiatowe nr 715 i 719. Obok wsi biegnie Linia Hutnicza Szerokotorowa.

W Zadusznikach znajduje się rzymskokatolicka kaplica dojazdowa Matki Bożej Częstochowskiej należąca do parafii Przemienienia Pańskiego w Domacynach w dekanacie Baranów Sandomierski w diecezji sandomierskiej.

We wsi urodził się Ignacy Łukasiewicz.

Integralne części wsi Zaduszniki[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0803555Granicaczęść wsi
0803561Majdanekczęść wsi

Historia wsi

Kodeks dyplomatyczny Małopolski jest najstarszym źródłem pisanym, które wymienia wieś Zaduszniki. Występują one w dokumencie z 1191 r. w spisie wsi dających dziesięcinę kolegiacie sandomierskiej. Pierwszy zapis nazwy wsi to Zadusnici.

W 1366 r. król Kazimierz pozwala Michałowi, dziekanowi kolegiaty, przenieść wieś zapisaną jako Zaduszniki wraz z innymi wsiami na prawo niemieckie. W wieku XV dziekan sandomierski Helias wymienił je z Mikołajem Gołębiowskim herbu Janina w zamian za Motycze Wielkie. Miały wówczas Zaduszniki 3 półłanki kmiece i predium szlacheckie. W roku 1508 posiadał je z częścią Rybitew i Szczyglicami Piotr Zaduski, a w 1581 r. Sebastian i Stanisław Zaduscy. W tym czasie było już we wsi 20 kmieci, 3 i 1/2 łana, 14 zagród z rolą, 7 komorników z bydłem, 7 komorników bez bydła i 4 rzemieślników wiejskich.

W 1629 roku właścicielem wsi położonej w powiecie sandomierskim województwa sandomierskiego był Rafał Leszczyński[6].

O wsi Zaduszniki pisze "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", według tego źródła w 1895 r. w Zadusznikach żyło 325 mieszkańców (285 religii rzymskokatolickiej i 40 Żydów).

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne