Ysaline Bonaventure
Ysaline Bonaventure (ur. 29 sierpnia 1994 w Rocourt) – belgijska tenisistka.
_(19120648968).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1994 |
| Wzrost | 178 cm |
| Gra | leworęczna, oburęczny backhand |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Hugo Guerriero |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 12 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 81 (22 maja 2023) |
| Australian Open | 1R (2019, 2021, 2023) |
| Roland Garros | 1R (2022, 2023) |
| Wimbledon | 1R (2019, 2023) |
| US Open | 2R (2020) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 2 WTA, 14 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 57 (1 lutego 2016) |
| Australian Open | 2R (2016) |
| Roland Garros | 2R (2015, 2023) |
| Wimbledon | 1R (2015, 2018, 2023) |
Kariera tenisowa
W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w czerwcu 2009 roku, biorąc udział w kwalifikacjach do turnieju rangi ITF w Rotterdamie. Pierwsze sukcesy odniosła trzy lata później, wygrywając turniej ITF w Meppel i to zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W sumie na swoim koncie ma wygranych dwanaście turniejów w singlu i czternaście w deblu rangi ITF.
Dwukrotnie wygrywała turnieje deblowe rangi WTA Tour. Po raz pierwszy w lutym 2015 w Rio de Janeiro, gdzie razem z Rebeccą Peterson wygrały po kreczu pary Irina-Camelia Begu–María Irigoyen przy stanie 3:0. Kolejny triumf zanotowała w kwietniu tego samego roku w Katowicach w parze z Demi Schuurs, w meczu mistrzowskim pokonując Gioię Barbieri i Karin Knapp 7:5, 4:6, 10–6.
Od 2012 roku jest reprezentantką kraju w rozgrywkach Pucharu Billie Jean King.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | Q1 | Q2 | A | Q2 | 1R | Q2 | 1R | Q2 | 1R | Q2 | 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||
| French Open | A | A | A | A | Q1 | Q2 | A | Q3 | Q1 | A | Q1 | 1R | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | Q1 | Q1 | A | Q2 | 1R | NH | Q2 | Q2 | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||
| US Open | A | A | A | A | Q3 | Q2 | Q1 | Q2 | Q1 | 2R | Q2 | Q2 | A | 0 / 1 | 1 – 1 | |||||||||||
| Ranking na koniec roku | 1108 | 416 | 321 | 194 | 156 | 232 | 181 | 150 | 115 | 122 | 228 | 96 | 191 | 0 / 8 | 1 – 8 | |||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | 2023 | 2024 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 0 / 2 | 2 – 2 | ||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | A | NH | A | A | 1R | 0 / 3 | 0 – 3 | ||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
| Ranking na koniec roku | – | 637 | 391 | 181 | 64 | 173 | 234 | 116 | 536 | 569 | 401 | 299 | 475 | 0 / 6 | 3 – 6 | ||||||||||||
Występy w grze mieszanej
Ysaline Bonaventure nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 2 (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 21 lutego 2015 | Rio de Janeiro | Ceglana |  Rebecca Peterson |  Irina-Camelia Begu María Irigoyen | 3:0 krecz |
| Zwyciężczyni | 2. | 12 kwietnia 2015 | Katowice | Twarda (hala) |  Demi Schuurs |  Gioia Barbieri Karin Knapp | 7:5, 4:6, 10–6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
| Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
| 1. | 15/06/2012 | Meppel | ITF | 10 000 | ziemna |  Julia Kimmelmann | 6:2, 6:4 |
| 2. | 29/07/2012 |  Maaseik | ITF | 10 000 | ziemna |  Natalia Orłowa | 6:2, 6:1 |
| 3. | 11/05/2013 | Båstad | ITF | 10 000 | ziemna | Ellen Allgurin | 6:1, 6:2 |
| 4. | 16/06/2013 | Amstelveen | ITF | 10 000 | ziemna | Cindy Burger | 6:4, 6:2 |
| 5. | 29/06/2014 | Kristinehamn | ITF | 25 000 | ziemna | Marina Mielnikowa | 6:3, 6:3 |
| 6. | 26/07/2015 | Darmstadt | ITF | 25 000 | ziemna |  Dalila Jakupović | 6:3, 7:6(4) |
| 7. | 26/09/2015 |  Monterrey | ITF | 50 000 | twarda |  Montserrat González | 6:1, 6:2 |
| 8. | 21/01/2016 | Altenkirchen | ITF | 25 000 | dywanowa | Arantxa Rus | 6:3, 6:3 |
| 9. | 30/04/2017 |  Antalya | ITF | 15 000 | ziemna |  Yuuki Tanaka | 6:4, 6:2 |
| 10. | 05/11/2017 |  Toronto | ITF | 60 000 | twarda |  Patty Schnyder | 7:6(3), 6:3 |
| 11. | 02/02/2020 |  Andrézieux-Bouthéon | ITF | 60 000 | twarda | Arantxa Rus | 6:4, 7:6(4) |
| 12. | 09/01/2022 |  Bendigo | ITF | 60 000 | twarda |  Victoria Jiménez Kasintseva | 6:3, 6:1 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2021-02-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-10] (ang.).