Woławel (gmina)

Woławel (alt. Wołowiel, Wołowce) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na Białorusi), z krótką przerwą między kwietniem a październikiem 1928. Siedzibą władz gminy był Woławel[3] (574 mieszk. w 1921 roku[2]).

Woławel
(Gmina Wołowiel)
gmina wiejska
1921–1928 i 1928–1939[1]
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–28: poleskie
1928–39: poleskie

Powiat

do 1920: kobryński
1920–28: drohicki
1928–39: drohicki

Siedziba

Woławel

Populacja (1921)
• liczba ludności


3475[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

22

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Woławel(Gmina Wołowiel)”
52°08′24,0000″N 24°58′12,0000″E/52,140000 24,970000

Początkowo gmina należała do powiatu kobryńskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu drohickiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa poleskiego. 1 stycznia 1926 roku część obszaru gminy Wołowiel przyłączono do gminy Braszewicze[5].

Gminę zniesiono 18 kwietnia 1928 roku, a jej obszar włączono do gminy Braszewicze[6], lecz już 19 października 1928 gminę reaktywowano w dawnych granicach[7].

Po wojnie obszar gminy Woławel wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy