Wikipedystka:Tamarat/Sajid Ahmed Barelwi

Sajid Ahmed Barlewi (ur. 1786, zm. 1831) – indyjski bojownik muzułmański. Walczył o wyzwolenie Indii spod okupacji brytyjskiej marząc o założeniu na ich terenie idealnego państwa muzułmańskiego (na wzór pierwszych gmin w czasach Mahometa). Założyciel w Indiach sekty wahabitów. Sufi.

Pochodził z niezbyt zamożnej rodziny urzędniczej. Uczeń Abdel Aziza w Delhi. 7 lat spędził u wrogich wobec Brytyjczyków plemion radżpuckich. Po powrocie do Delhi za namową swego nauczyciela Abdel Aziza przemierzył północne Indie wzywając do dżihadu, świętej wojny z niewiernymi. W 1822 podczas pielgrzymki do Mekki zapoznał się z ideami arabskich wahhabitów. W 1824 wśród oddziałów Pasztunów w okolicach Peszawaru zorganizował oddziały zbrojne, które walczyły z sikhami. Zginął podczas bitwy w 1831 roku. Przed śmiercią zdążył wysłać do Patny posłów po pieniądze i żołnierzy. Założyli oni w Biharze organizację wahabitów, kontynuującą działalność Barlewiego przeciwko niewiernym – Brytyjczykom.

Kategoria:SufiKategoria:Indyjscy politycyKategoria:Urodzeni w 1786Kategoria:Zmarli w 1831