Swój pierwszy shinai otrzymał od ojca, Sadataro Ishido, gdy miał pięć lat, natomiast pierwszy miecz, gdy miał lat dziesięć. Trening iaido rozpoczął pod kierunkiem ojca w 1955 roku.

Egzamin na 3. dan iaido zdał wiosną 1961 roku, gdy uczęszczał do liceum.

Studiował na Uniwersytecie Nihon (日本福祉大学 Nihon Fukushi Daigaku). W tym samym czasie, gdy podjął studia, rozpoczął trening jodo u Chokichi Nakashima.

Po ukończeniu studiów został zatrudniony  w firmie Chiyoda Glass. W okresie, gdy pracował w tejże firmie, trenował początkowo od czasu do czasu, a następnie na prośbę ojca zaczął regularnie uczęszczać na treningi w Shinbukan Dojo. Najpierw pełnił tam rolę pomocniczą, a następnie zgodził się podjąć rolę zastępcy głowy dojo.

W maju 1976 roku oblał egzamin na siódmy dan w Kioto. W tym samym czasie porzucił pracę w korporacji i całkowicie oddał się nauczaniu w rodzinnym Shinbukan Ishido Dojo. Jesienią 1976 roku ponownie podszedł do egzaminu na 7. dan w Fukushimie podczas 11. Wszechjapońskich Mistrzostw Iaido. Był to przełomowy moment w jego podejściu do iaido. Szczególne wrażenie zrobił na nim Kawaguchi Toshihiko, również posiadacz 6. dan, który podobnie jak Ishido, zdawał wówczas egzamin. Shizufumi Ishido uzyskał stopień 7. dan oraz tytuł kyoshi w wieku 31 lat.

Po ukończeniu czterdziestu lat poświęcił się całkowicie treningom. Od dziewiątej rano do trzeciej po południu ćwiczył iaido, którego uczył go ojciec (Muso Shinden ryu) oraz kata Zen Ken Ren iai. Wiele czasu spędzał wówczas także na lekturze książek omawiających teorię różnych szkół iaido i innych sztuk walki (budo). Wśród mistrzów z tytułem hanshi w iaido jako szczególnie ważnych wymienia Yoshiri Sakamoto (9. dan hanshi z Osaki), Hisashi Nukata oraz Masatake Hashimoto. Duży wpływ na rozumienie iaido przez Ishido miał także fakt, iż wielokrotnie (niemal co miesiąc) w owym czasie brał udział w zawodach w całej Japonii, zarówno jako zawodnik, jak i sędzia.

W latach siedemdziesiątych Shizufumi Ishido ujrzał pokaz w wykonaniu mistrzów Nukata oraz Hashimoto, którzy studiowali wówczas Muso Shinden Jushin ryu. Ishido postanowił skontaktować się z nimi, jednak żaden z nich nie przyjmował w owym czasie kishobun, czyli formalnej przysięgi, iż nie będzie się nauczać ani pokazywać publicznie technik danej szkoły bez zezwolenia. Na ucznia przyjął go Isamu Kubo, który wraz z siostrą, Kiyoko Toyoda, był potomkiem klanu Omura. Nauki mistrza Kubo wywarły wielki wpływ na rozumienie iaido przez Ishido.

W roku 1979 po raz pierwszy udał się do Wielkiej Brytanii. Shizufumi Ishido od tamtej pory wspierał europejskich uczniów, szczególnie w Wielkiej Brytanii oraz Holandii, nie tylko nauczając ich technik oraz filozofii iaido i jodo, ale także tworząc podwaliny pod ramy organizacyjne tych dyscyplin w Europie. Zderzenie z kulturą europejską oraz innym, odmiennym od japońskiego, sposobem myślenia miało także wpływ na sposób, w jaki Ishido naucza w Shinbukan Dojo.

W linii pochodzącej od Shizufumi Ishido w Europie nauczają m.in. w Wielkiej Brytanii Jock Hopson, Chris Mansfield oraz Andrew Watson, w Szwecji Takao Momiyama, w Polsce Adam Kitkowski (Poznań) oraz Piotr Urbanek (Poznań) i Paweł Brzeziński (Sopot).

Wywiady przeprowadzone przez Sumiyo Ikeda z Shizufumi Ishido, Kendo Nippon (2010), tłum. na jęz. angielski Richard Stonell, tłum. z angielskiego na jęz. polski Maciej Gałązka.

Oczami egzaminatora iaido (Shinsan no me, 2009), tłum. na jęz. angielski Raju Thakrar, red. Chris Mansfield, Andrew Watson, tłum. z jęz. angielskiego na polski Maciej Gałązka (2012).

Profil Shizufumi Ishido na stronie Seishinkan Dojo (jęz. angielski).

Wspomnienia europejskich uczniów po śmierci Sadataro Ishido na stronie British Kendo Association, (jęz. angielski).