Wierzba rokita
Wierzba rokita, rokita (Salix repens L. subsp. rosmarinifolia (L.) Hartm.) – podgatunek wierzby płożącej z rodziny wierzbowatych. Według nowszych ujęć taksonomicznych jest to odrębny gatunek Salix rosmarinifolia L. Sp. pl. 2:1020. 1753[3]. Występuje w Europie i w Azji[3]. W Polsce głównie na niżu. Roślina pospolita.
![]() | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | |||
Podgatunek | wierzba rokita | ||
Nazwa systematyczna | |||
Salix repens L. subsp. rosmarinifolia (L.) Hartm. | |||
Synonimy | |||
|
Morfologia
- Pokrój
- Krzew osiągający do 1 m wysokości, słabo rozgałęziony, z pędami częściowo czołgającymi się pod ziemią.
- Pędy
- Gałązki wzniesione prosto do góry, cienkie i elastyczne, koloru czerwonobrunatnego. Pączki oraz zeszłoroczne pędy nieco omszone. Pączki drobne, okrągławe, nieco zaostrzone.
- Liście
- Podłużnie eliptyczne lub wąskolancetowate, o długości 15-45 mm, szerokość 4-8 razy mniejsza od długości. Pod spodem, a czasami i z wierzchu przylegająco, jedwabiście owłosione, płaskie, lub słabo podwinięte. Są całobrzegie i posiadają 8-16 par nerwów bocznych, słabo wystających po spodniej stronie. Przylistków zwykle brak (szybko odpadają). Liście nie czernieją podczas schnięcia.
- Kwiat
- Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kwiatostany zwane kotkami. Kotki jajowato-kuliste, o długości 5-12 mm, bez szypułek (siedzące). Ich dwubarwne przysadki mają jasną lub purpurową nasadę, a górną część rdzawą lub czarną. W kotkach żeńskich owłosione słupki o czerwonych znamionach wyrastają na trzoneczku krótszym od zalążni. Szyjki słupka brak, lub jest bardzo krótka. W kotkach męskich pręciki o czerwonych, wolnych i zwykle nagich nitkach, miodniki (po 1 w każdym kwiatku) złocistożółte, jajowatego kształtu. Młode pylniki czerwone lub purpurowe, w czasie pylenia przybierają żółty kolor, potem stają się brunatne lub czarniawe.
Biologia i ekologia
Krzew, chamefit, nanofanerofit. Kwiaty pojawiają się przed rozwojem liści – od kwietnia do maja. Roślina owadopylna, miododajna i wiatrosiewna[4]. Rośnie na terenach wilgotnych, torfowiskach, mokrych łąkach, rzadziej na piaskach i w widnych lasach sosnowych. Nanofanerofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl./O/All. Alnetea glutinosae i Ass. Betulo-Salicetum repentis[5]. Liczba chromosomów 2n =38.
Zmienność
Tworzy liczne mieszańce z : wierzbą iwą, w. pięciopręcikową, w. purpurową, w. siwą, w. szarą, w. uszatą, w. wawrzynkową, w. wiciową.
Przypisy
Bibliografia
- W. Kulesza: Klucz do oznaczania drzew i krzewów. Warszawa: PWRiL, 1955.
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- BioLib: 38942
- EoL: 2872190
- EUNIS: 182537
- Flora of China: 200006000
- Flora of North America: 200006000
- FloraWeb: 23739
- GBIF: 7104059
- identyfikator iNaturalist: 475123
- IPNI: 778704-1
- ITIS: 837768
- NCBI: 717491
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-5003259
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:302680-2
- identyfikator Tropicos: 28300846
- USDA PLANTS: SARO12