Wielki słownik języka polskiego PAN

Wielki słownik języka polskiego PAN^[1], w skrócie WSJP PAN^[2]; Wielki słownik języka polskiego (publikacja elektroniczna)^[3], WSJP – słownik języka polskiego opracowywany pod kierunkiem profesora Piotra Żmigrodzkiego, publikowany w Internecie^[4]. Leksykon powstaje od 2007 w pracowni Instytutu Języka Polskiego PAN. W redagowaniu słownika uczestniczą uczeni z kilku ośrodków, między innymi Warszawy, Krakowa, Katowic i Torunia. Do komitetu redakcyjnego słownika należą, oprócz redaktora naukowego, profesorowie Mirosław Bańko, Renata Przybylska, Maciej Grochowski i Jadwiga Waniakowa, jak również Monika Biesaga, Anna Czelakowska i Jakub Bobrowski^[5]. Do zespołu autorów zaliczają się między innymi profesor Bogumił Ostrowski, Przemysław Dębowiak, Katarzyna Węgrzynek, Maria Węgiel, Ewa Kozioł-Chrzanowska, Monika Szymańska i Barbara Ścigała-Stiller^[5].

Słownik ma charakter deskryptywny (opisowy) i synchroniczny^[4]. Obejmuje słownictwo występujące w tekstach powstałych po 1945^[4]. Zasoby słownika są udostępniane bezpłatnie^[6]. Do końca 2012 opracowano 15 tysięcy najczęstszych słów^[7][8]. Do 2018 trwały prace nad powiększeniem do 50 tysięcy słów. We wrześniu 2021 roku słownik miał ponad 83 tysiące haseł^[9]. Słownik jest wyposażony w wewnętrzną wyszukiwarkę.

Wszystkie uwzględnione znaczenia słów są udokumentowane cytatami z Narodowego Korpusu Języka Polskiego. Na hasło składają się sekcje „Definicja”, „Kwalifikacja tematyczna”, „Relacje znaczeniowe”, „Połączenia”, „Cytaty”, „Odmiana” i „Pochodzenie”, a także – w niektórych artykułach – „Wymowa”. Podane są pełne paradygmaty fleksyjne. Przywołane są także wyrazy o znaczeniu takim samym lub zbliżonym (synonimy), przeciwnym (antonimy) i nadrzędnym, bardziej ogólnym (hiperonimy).

W kwietniu 2013 Wielki słownik języka polskiego uzyskał honorowy patronat Senatu Rzeczypospolitej Polskiej^[10].