Władimir Ałganow
Władimir Pietrowicz Ałganow (ros. Владимир Петрович Алганов, ur. 22 października 1952[1] w Leningradzie) – radziecki, rosyjski funkcjonariusz wywiadu pełniący służbę jako dyplomata, były pracownik ambasady ZSRR i Federacji Rosyjskiej w Warszawie. Były pułkownik Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR i Funkcjonariusz Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej[2], zamieszany m.in. w tzw. aferę Olina i Orlengate[3].
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Formacja | |
Stanowiska | Pierwszego Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys
Jest synem oficera Armii Radzieckiej, stacjonującego wraz z Zachodnią Grupą Wojsk w NRD. Absolwent Wojskowej Akademii imienia F. E. Dzierżyńskiego w specjalności inżynier elektronik[1]. W latach 1975–1993 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR, następnie Rosji[1].
Ukończył Radziecką Szkołę Wywiadu, której komendantem był jego późniejszy zwierzchnik, rezydent wywiadu radzieckiego w PRL w latach 1973–1984 Witalij Pawłow[4]. W ramach KGB służył na terenie NRD[5].
W latach 1981–1992 pełnił funkcję pierwszego sekretarza ambasady ZSRR w Warszawie[6].
Zarząd Kontrwywiadu Urzędu Ochrony Państwa podjął wobec jego osoby normalne w takim przypadku działania operacyjne, śledząc jego kontakty i podsłuchując rozmowy telefoniczne. UOP w połowie 1994 stwierdził[7], że Ałganow pomimo oficjalnego przejścia na emeryturę nie zaprzestał działalności szpiegowskiej w RP. Przykrywką jego działalności szpiegowskiej było zatrudnienie w austriackiej firmie Polmarck, której głównymi udziałowcami są Andrzej Kuna i Aleksander Żagiel, zamieszani w sprzeniewierzenie pieniędzy FOZZ[8].
W latach 2003–2006 doradca dyrektora generalnego koncernu FGUP Konciern „Roseniergoatom”, w latach 2006–2009 doradca dyrektora generalnego przedsiębiorstwa Intier RAO JeES, od 2009 kierownik grupy doradców przewodniczącego Intier RAO JeES[1][9]. Od marca 2011 zasiada w Radzie Dyrektorów przedsiębiorstwa OAO „Promyszłennaja Eniergietika” (pol. Przemysłowa Energetyka)[10]. Od sierpnia 2013 członek Zarządu przedsiębiorstwa OOO „RT-ET” z siedzibą w Samarze[11].
W maju 2012 został odznaczony Orderem Honoru Federacji Rosyjskiej[12][1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Rafał Kasprów, Jacek Łęski: Wakacje z agentem, Życie, 23.08.1997
- Artykuł na stronie internetowej związanej z rosyjskim wywiadem (ang.)
- What Is The KGB Interested In?, A Step At A Time (ang.)
- Weekly Opinion 02-05-2005, anti-communistanalyst.com (ang.)
- In Full Cry After Spies, The Warsaw Voice. www2.warsawvoice.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)]. (ang.)
- Oil Secrets of the Polish Intelligence, Pavel Simonov i Allister Maunk, axisglobe.com (ang.)
- Истоки нашего демократического режима, Олег Греченевский (ros.)