Wąsiki

Wąsiki zawierają duże skupienia chemoreceptorów (kubki smakowe) i receptorów czuciowych. Liczba receptorów na 1 mm² powierzchni wąsika może przekraczać kilkaset. U kozy pospolitej (Cobitis taenia) wynosi około 190, w porównaniu z 20 kubkami na takiej samej powierzchni warg lub głowy^[1]. U ryb prowadzących przydenny tryb życia wąsiki służą głównie do poszukiwania pożywienia^[2][3].

Wąsiki mogą być zlokalizowane w różnych miejscach na szczęce lub żuchwie^[2]. U większości gatunków są umieszczone na zewnętrznej stronie otworu gębowego, ale mogą być to również wąsiki nosowe lub wystające z nozdrzy, czy zlokalizowane na podbródku (podbródkowe)^[3].

W narządy te są zaopatrzone ryby z różnych grup systematycznych i w różnych stadiach rozwojowych – u niektórych grup mają je tylko osobniki młodociane^[3]. Szczególnie liczne (zwykle do czterech par) i dobrze rozwinięte wąsiki mają sumokształtne. Poza sumami wąsiki mają m.in.: kostnojęzykokształtne, jesiotrowate, większość dorszokształtnych, wąsatkokształtne, wiele karpiokształtnych, niektóre wężorokształtne, barwenowate oraz liczne gatunki rekinów (dywanokształtne, piłonosokształtne, a także niektóre żarłaczokształtne i raszplokształtne)^[3].

• Anatomia ryb
• Włosy czuciowe