Ulica Grajewska w Warszawie
Ulica Grajewska – ulica w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.
Szmulowizna | |||||||||||||||||||
Ulica Grajewska przy ul. Siedleckiej | |||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||
Długość | 280 m | ||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||||||||||
52°15′38,6″N 21°03′36,1″E/52,260722 21,060028 |
Historia
Ulica została wytyczona latach 1925–1927 na terenie Szmulowizny, przyłączonej do Warszawy w roku 1889. Wytyczono ją jako jedną z ostatnich: powstała w efekcie parcelacji resztki gruntów w sąsiedztwie linii kolejowej łączącej linię warszawskiej obwodnicy z dworcem Warszawa Wschodnia.
Jednymi z pierwszych obiektów wybudowanych przy ul. Grajewskiej były nieduża kamienica pod nr. 4 z roku 1926, sąsiadujący z nią dom Spółdzielni Mieszkaniowej Zacisze Domowe, oraz powstałe naprzeciwko nich domy jednorodzinne, stylistycznie bliskie zabudowie szeregowej przedmieścia.
Po roku 1937 przy ulicy powstało kilka zachowanych do dziś kamienic czynszowych; proces zabudowy ulicy przerwał wybuch wojny w roku 1939. Ponieważ w okresie okupacji niemieckiej ulica uniknęła większych zniszczeń zachowała wiele ze swojego przedwojennego wyglądu.
Ważniejsze obiekty
Bibliografia
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 4. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 73. ISBN 83909794-5-4.