Trzonolinowiec
Trzonolinowiec (budynek trzonowo-cięgnowy[1]) – wielokondygnacyjny szkieletowy budynek przeznaczony do przebywania w nim ludzi (biura, mieszkania).
Konstrukcja
Jest to najbardziej zaawansowany konstrukcyjnie ustrój szkieletowy z zastosowaniem sprężeń[1]. Tego typu budynki są rzadkością w Europie. Podstawą konstrukcji jest żelbetowy trzon, przenoszący pionowe obciążenia ściskające na fundament budynku. Na nim osadzone są stropy w postaci sprężonych platform zawieszonych na stalowych linach. Liny – elementy rozciągane zamocowane są do szczytu trzonu i przenoszą na niego ciężar stropów, są także zakotwione na poziomie parteru dla usztywnienia konstrukcji. Najniższe piętro zawieszone jest nad niezabudowaną przestrzenią wokół trzonu. W przeciwieństwie do tradycyjnych budynków, które budowane są od dołu, trzonolinowiec budowany był od najwyższego piętra[2].
Budynki o konstrukcji trzonolinowej
- Wrocław: Trzonolinowiec
- Katowice: Stalexport (wieżowce)
- Gdańsk: Zieleniak
- Warszawa: dawny budynek firmy Ciech S.A.[3]
- Johannesburg: Standard Bank Centre
- Monachium: Wieżowiec BMW
- Londyn: St. Helen’s
- Londyn (budynki zostały już rozebrane): 122 Leadenhall Street oraz 20 Fenchurch Street
- Southampton: Faraday Tower, University of Southampton
- Dublin: siedziba Centralnego Banku Irlandii na Dame Street
- Vancouver: The Cube
- Madryt: Torres de Colón
- Hongkong: HSBC Building
- Hamburg: Finnlandhaus
- Hannover (rozebrany): Hängehaus
- Louisville: Kaden Tower
- Madryt: Edificio Castelar
- Antwerpia: BP-building
- Wuppertal: Stadtsparkasse Wuppertal
- Eindhoven: Gebouw VB (Philips Nederland)
- Sofia: budynek KNSB (CITUB)
Galeria
- Trzonolinowiec we Wrocławiu
- Stalexport w Katowicach
- Zieleniak w Gdańsku
- Wieżowiec BMW w Monachium
- Torres de Colón w Madrycie
- Faraday Tower w Southampton
- The Cube w Vancouver
- Standard Bank Centre w Johannesburgu
- St. Helen’s podczas budowy w 1968 roku w Londynie
- HSBC Building w Hongkongu
- Finnlandhaus w Hamburgu
- Stadtsparkasse Wuppertal