Tour de France 1988

75. Tour de France rozpoczął się 4 lipca w Pornichet, a zakończył się 24 lipca w Paryżu. Wyścig składał się z prologu i 22 etapów, w tym: 10 etapów płaskich, 8 etapów górskich i 5 etapów jazdy indywidualnej na czas. Cała trasa liczyła 3286 km.

Tour de France 1988
19871989
Data

424 lipca 1988

Etapów

22 (23)

Dystans

3286 km

Czas zwycięzcy

84h 27' 53"
(38,909 km/h)

Zgłoszenia

198 kolarzy

Ukończyło wyścig

151 kolarzy

Podium
Pierwsze miejsce

Hiszpania Pedro Delgado

Drugie miejsce

Holandia Steven Rooks

Trzecie miejsce

Kolumbia Fabio Parra

Pozostałe klasyfikacje
Górska

Holandia Steven Rooks

Punktowa

Belgia Eddy Planckaert

Sprinterska

Holandia Frans Maassen

Młodzieżowa

Holandia Erik Breukink

Kombinowana

Holandia Steven Rooks

Najaktywniejszych

Francja Jérôme Simon

Drużynowa

Holandia PDM

Drużynowa punktowa

Holandia PDM

Klasyfikacje

Klasyfikację generalną wygrał Hiszpan Pedro Delgado, wyprzedzając Holendra Stevena Rooksa i Kolumbijczyka Fabio Parrę. Rooks wygrał ponadto klasyfikację górską i kombinowaną, klasyfikację punktową wygrał Belg Eddy Planckaert, sprinterską Holender Frans Maassen, a młodzieżową wygrał jego rodak Erik Breukink. Najaktywniejszym kolarzem został Francuz Jérôme Simon[1]. W obu klasyfikacjach drużynowych najlepsza była holenderska drużyna PDM[2].

Zmiany w stosunku do poprzednich edycji

W 1988 roku Międzynarodowa Unia Kolarska (UCI) wprowadziła regułę stanowiącą, iż jeden wyścig kolarski nie może trwać przez więcej niż trzy weekendy. Tour de France mógł więc zacząć się w poniedziałek 4 lipca, a prolog usunięto z programu. Organizatorzy wydłużyli jednak wyścig przez dodanie „preludium”, obchodząc tym samym przepisy UCI, ponieważ preludium odbywało się nieoficjalnie. Każdy z kolarzy przejeżdżał 3,8 km, a jeden kolarz z każdej drużyny przejeżdżał jeszcze 1 kilometr samotnie. Uzyskane czasy nie liczyły się do reszty wyścigu, jednak zwycięzca nosił żółtą koszulkę na pierwszym oficjalnym etapie[3].

Doping

Zwycięzca Touru Pedro Delgado nie przeszedł testu antydopingowego, po wykryciu jego organizmie probenecydu. Środek ten znajdował się wtedy na liście środków zakazanych przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski, jednak nie przez Międzynarodową Unię Kolarską, wobec czego Hiszpana nie ukarano. Holender Gert-Jan Theunisse miał zwiększony poziom testosteronu, co dało pozytywny wynik testu dopingowego. Holendra ukarano 10-minutową karą, co przesunęło go w klasyfikacji generalnej z piątego miejsca na jedenaste. Testów antydopingowych nie przeszedł także kolejny Hiszpan – Roque de la Cruz, którego również ukarano 10-minutową karą[4].

Drużyny

W tej edycji TdF wzięły udział 22[5] drużyny:

  • Carrera
  • PDM
  • Toshiba
  • Système U
  • Cafe de Colombia
  • BH
  • 7 Eleven-Hoonved
  • Caja Rural-Orbea
  • Hitachi-Bosal-BCE
  • Chateau d’Ax
  • Fagor
  • Panasonic-Isostar
  • Z-Peugeot
  • Teka
  • Kas-Canal 10-Mavic
  • RMO-Liberia-Mavic

Etapy

EtapDataTrasaDystansZwycięzcaLider
P3 lipcaPornichetLa Baule TTT 3,8 km
ITT 1,0 km
Weinmann-La Suisse
Guido Bontempi
Guido Bontempi
14 lipcaPontchâteauMachecoul 92 km Steve Bauer Steve Bauer
24 lipcaLa Haie-FouassièreAncenis TTT 48 km Panasonic Teun van Vliet
35 lipcaNantesLe Mans 213 km Jean-Paul van Poppel Teun van Vliet
46 lipcaLe MansÉvreux 158 km Acácio da Silva Teun van Vliet
57 lipcaNeufchâtel-en-BrayLiévin 148 km Jelle Nijdam Henk Lubberding
68 lipcaLiévinWasquehal ITT 52 km Sean Yates Jelle Nijdam
79 lipcaWasquehalReims 225 km Valerio Tebaldi Jelle Nijdam
810 lipcaReimsNancy 219 km Rolf Gölz Steve Bauer
911 lipcaNancyStrasburg 161 km Jérôme Simon Steve Bauer
1012 lipcaBelfortBesançon 149 km Jean-Paul van Poppel Steve Bauer
1113 lipcaBesançonMorzine 232 km Fabio Parra Steve Bauer
1214 lipcaMorzineL’Alpe d’Huez 227 km Steven Rooks Pedro Delgado
1315 lipcaGrenobleVillard-de-Lans ITT 38 km Pedro Delgado Pedro Delgado
16 lipcaDzień przerwy
1417 lipcaBlagnac – Guzet-Neige 163 km Massimo Ghirotto Pedro Delgado
1518 lipcaSaint-Girons – Luz Ardiden 187 km Laudelino Cubino Pedro Delgado
1619 lipcaLuz Ardiden – Pau 35 km Adrie van der Poel Pedro Delgado
1719 lipcaPauBordeaux 198 km Jean-Paul van Poppel Pedro Delgado
1820 lipcaRuelle-sur-TouvreLimoges 94 km Gianni Bugno Pedro Delgado
1921 lipcaLimogesPuy de Dôme 188 km Johnny Weltz Pedro Delgado
2022 lipcaClermont-FerrandChalon-sur-Saône 223 km Thierry Marie Pedro Delgado
2123 lipcaSantenay ITT 46 km Juan Martinéz Pedro Delgado
2224 lipcaNemoursParyż (Champs-Élysées) 173 km Jean-Paul van Poppel Pedro Delgado

Klasyfikacje końcowe

PozycjaZawodnikDrużynaCzas
1. Pedro Delgado Reynolds84 h 27' 53"
2. Steven RooksPDM+7' 13"
3. Fabio ParraKelme+9' 58"
4. Steve BauerWeinmann+12' 15"
5. Éric BoyerSystème U+14' 04"
6. Luis HerreraCafé de Colombia+14' 36"
7. Ronan PensecZ-Peugeot+16' 52"
8. Álvaro PinoBH+18' 36"
9. Peter WinnenPanasonic+19' 12"
10. Denis RouxZ-Peugeot+20' 08"
PozycjaZawodnikDrużynaPunkty
1. Eddy Planckaert ADR278
2. Davis Phinney7-Eleven193
3. Sean KellyKAS183
4. Steven RooksPDM154
5. Mathieu HermansOrbea153
PozycjaZawodnikDrużynaPunkty
1. Steven Rooks PDM326
2. Gert-Jan TheunissePDM248
3. Pedro DelgadoReynolds223
4. Ronan PensecZ-Peugeot130
5. Jérôme SimonZ-Peugeot127

Klasyfikacja młodzieżowa

PozycjaZawodnikDrużynaCzas
1. Erik Breukink Panasonic84 h 50' 59"
2. Raúl Alcalá7-Eleven+8' 08"
3. Jaanus KuumADR+15' 47"
4. Peter StevenhaagenPDM+22' 21"
5. Philippe BouvatierBH+25' 08"

Klasyfikacja sprinterska

PozycjaZawodnikDrużynaPunkty
1. Frans Maassen SuperConfex276
2. Eddy PlanckaertADR214
3. Johnny WeltzFagor64
4. Davis Phinney7-Eleven55
5. Gert-Jan TheunissePDM50

Klasyfikacja kombinowana

PozycjaZawodnikDrużynaPunkty
1. Steven Rooks PDM84
2. Gert-Jan TheunissePDM70
3. Pedro DelgadoReynolds63
4. Eddy PlanckaertADR49
5. Jérôme SimonZ-Peugeot47

Klasyfikacja drużynowa punktowa

PozycjaDrużynaPunkty
1. PDM1028
2. 7-Eleven1713
3. Weinmann1737
4. Système U1787
5. Z-Peugeot1789

Klasyfikacja drużynowa

PozycjaDrużynaCzas
1. PDM253 h 57' 58"
2. BH+12' 32"
3. Z-Peugeot+14' 43"
4. Weinmann+31' 23"
5. Système U+32' 43"

Przypisy

Linki zewnętrzne