To 5-dyskowe wydawnictwo pudełkowe zostało zestawione z nagrań dokonanych pomiędzy 18 lutego a 4 czerwca 1970 r. Sesje te poświęcone były nagraniu albumu A Tribute to Jack Johnson.
Skład zespołu był niezwykle zmienny – właściwe każda sesja miała przynajmniej jednego nowego muzyka. Ponieważ 7 marca odszedł z zespołu Davisa Wayne Shorter, został on zastąpiony przez saksofonistę sopranowego Steve'a Grossmana. Potem pojawiali się dawni muzycy Davisa, np. Herbie Hancock i nowi, np. Keith Jarrett. Gdy w kilka miesięcy później, bo w sierpniu, Davis wystąpił na festiwalu na wyspie Wight, grupa była już septetem; nowym saksofonistą był Gary Bartz oraz do Chicka Corei doszedł nowy klawiszowiec – Keith Jarrett.
Sytuacja w muzyce zmieniła się o tyle, że to, co Davis zaproponował na przełomowym albumie Bitches Brew, stało się w rok później wiodącą siłą w muzyce[2]
Sesje te wykazują, że były one zdominowane przez gitarowe brzmienia Johna McLaughlina. Dopomogło w tym to, że – w przeciwieństwie do Bitches Brew – na wszystkich sesjach gra tylko jeden perkusista. Również partie instrumentów klawiszowych są oszczędniejsze – na Bitches Brew jednocześnie grało czasem trzech perkusistów, a także trzech muzyków grających na instrumentach klawiszowych. Podczas tych sesji kombinacja 3 muzyków grających równocześnie na instrumentach klawiszowych pojawia się dopiero na ostatniej sesji, gdy do Corei doszli Herbie Hancock i Keith Jarrett.
Po ostatniej sesji do albumu Jack Johnson Davis nie wszedł do studia przez prawie 2 następne lata. Kiedy wreszcie dokonał nowych nagrań w 1972 r. powstała muzyka – uwieczniona na On the Corner – miała już zupełnie inny charakter. Została nagrana przez zupełnie innych muzyków – poza Michaelem Hendersonem.
Muzycy
Spis utworów
Dysk 1
Nr
Tytuł utworu
Długość
1.
„Willie Nelson” (próba 2)
6:41
2.
„Willie Nelson” (próba 3)
10:21
3.
„Willie Nelson” (wstawka 1)
6:33
4.
„Willie Nelson” (wstawka 2)
5:22
5.
„Willie Nelson” (remake, próba 1)
10:45
6.
„Willie Nelson” (remake, próba 2)
10:17
7.
„Johnny Bratton” (próba 4)
8:17
8.
„Johnny Bratton” (wstawka 1)
6:38
9.
„Johnny Bratton” (wstawka 2)
5:19
10.
„Archie Moore”
4:45
1:14:58
Dysk 2
Nr
Tytuł utworu
Długość
1.
„Go Ahead John” (część pierwsza)
13:07
2.
„Go Ahead John” (część druga, A)
7:00
3.
„Go Ahead John” (część druga B)
10:06
4.
„Go Ahead John” (część druga C)
3:38
5.
„Go Ahead John” (remake części pierwszej)
11:04
6.
„Duran” (próba 4)
5:37
7.
„Duran” (próba 6)
11:20
8.
„Sugar Ray”
6:16
1:08:08
Dysk 3
Nr
Tytuł utworu
Długość
1.
„Right Off”
11:09
2.
„Right Off”
4:33
3.
„Right Off”
15:09
4.
„Right Off”
8:49
5.
„Yesternow”
9:49
6.
„Yesternow”
15:47
7.
„Honki Tonk”
10:02
8.
„Honky Tonk”
11:29
1:26:47
Dysk 4
Nr
Tytuł utworu
Długość
1.
„Ali” (próba 3)
6:50
2.
„Ali” (próba 4)
10:14
3.
„Konda”
16:29
4.
„Nem Um Talvez” (próba 17)
2:50
5.
„Nem Um Talvez” (próba 19)
2:54
6.
„Little High People” (próba 7)
6:52
7.
„Little High People” (próba 8)
9:28
8.
„Nem Um Talvez” (próba 3, A)
4:36
9.
„Nem Um Talvez” (próba 4, B)
2:04
10.
„Selim” (próba 4, C)
2:15
11.
„Little Church” (próba 7)
3:16
12.
„Little Church” (próba 10)
3:15
1:11:03
Dysk 5
Nr
Tytuł utworu
Długość
1.
„The Mask” (część pierwsza)
7:47
2.
„The Mask” (część druga)
15:45
3.
„Right Off”
26:54
4.
„Yesternow”
25:36
1:16:02
Opis płyty
Producent – Teo Macero (oryginalne nagrania)
Producent – Bob Belden (wydanie pudełkowe)
Asystent producent – Michael Cuscuna
Kierownictwo "Miles Davis Series" – Steve Berkowitz i Seth Rothstein
Miejsce nagrania – Columbia Studios B i C, Nowy Jork
Data nagrania – 18 lutego, 27 lutego, 3 marca, 17 marca, 7 kwietnia, 19 maja, 21 maja, 27 maja, 3 czerwca, 4 czerwca 1970 r.