Tadeusz Majerski

W latach 1905–1911 studiował we Lwowie, w konserwatorium Galicyjskiego Towarzystwa Muzycznego oraz na uniwersytecie. W latach 1911–1913 kontynuował studia u Josefa Pembaura(inne języki) w Lipsku^[1][2].

Od 1913 udzielał prywatnych lekcji gry fortepianowej, a od 1920 jako profesor konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. 1920–1930 występował w wielu miastach Polski oraz w Belgradzie, Wiedniu, Budapeszcie, również z bratem Janem, śpiewakiem paryskiej Opéra; koncertował także ze znanym wiolonczelistą, swoim szwagrem, Dezyderiuszem Danczowskim. Działał też jako krytyk muzyczny. W 1927 zorganizował Lwowskie Trio, z którym koncertował w Polsce. 1931 założył we Lwowie Towarzystwo Miłośników Muzyki i Opery. Od 1939 był profesorem Lwowskiego Konserwatorium Państwowego^[1][2].

Do jego uczniów należeli: Leszek Mazepa, Andrzej Nikodemowicz i Lew Kompanijec.

Jego krewną jest Kaja Danczowska, wnuczka Jadwigi z domu Majerskiej^[3], jego siostry^[4], i Dezyderiusza Danczowskiego^[3][5], dla której Tadeusz napisał koncert skrzypcowy.

Majerski zaczął komponować w czasie studiów. Fascynowała go przede wszystkim muzyka współczesna, m.in. Mieczysława Karłowicza i Karola Szymanowskiego. Był jednym z pierwszych dodekafonistów w Polsce. Jego muzykę cechuje bardzo zróżnicowana interwałowo melodyka, bogata i różnorodna rytmika, wyrafinowana harmonika, wypływająca m.in. z zastosowania dodekafonii wykorzystanie elementów polskiego folkloru, barwna instrumentacja i jasna forma. Rękopisy utworów Majerskiego znajdują się w Bibliotece Narodowej w Warszawie^[1][6].

(na podstawie materiału źródłowego^[1])

• Miss Ellis (Błękitny wiatr), 3-aktowa komedia muzyczna, libretto kompozytor, 1926, wyst. Lwów 1930

• Nocturn, 1937
• Etiudy symfoniczne, ok. 1938
• Symfonia, 1939
• Symfonietta, 1947
• Toccata i fuga, 1947
• Suita na orkiestrę kameralną, 1930
• Marsz na tematy polskich pieśni ludowych na orkiestrę dętą, 1950
• Koncert fortepianowy, 1934
• Koncert – poemat fortepianowy, 1947 (2. wersja, 1956)
• Koncert skrzypcowy, 1962

• Trio smyczkowe, 1932
• Suita na wiolonczelę i fortepian, 1936 (2. wersja pt. Sonata, 1949)
• Kwintet fortepianowy (pamięci Mieczysława Karłowicza), 1953
• Orchestra na skrzypce i fortepian, 1954

Oraz liczne utwory fortepianowe, pieśni na głos i fortepian, muzyka teatralna

• Teresa Mazepa: Majerski Tadeusz. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 6: M część biograficzna. Kraków: PWM, 2000, s. 35. ISBN 83-224-0656-8. (pol.).
• Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).
• Marek Kozubel, Majerski, Tadeusz, [w:] Zostali na Wschodzie. Słownik inteligencji polskiej w ZSRS 1945–1991 (red. nauk. Adam Hlebowicz), Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2021, s. 375-377

• MichałM. Drewnowski MichałM., Tadeusz Majerski Remembered: An Interview With Andrzej Nikodemowicz, [w:] Toccata Classics [online], 24 października 2016 [dostęp 2018-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-24]  (ang.).
• Tadeusz Majerski w bazie AllMusic (ang.) (ang.)
• Tadeusz Majerski w bazie Discogs.com (ang.) (ang.)