Tadeusz Höflinger

Syn Jana (1856–1903) i Tekli z Cwillów (1850–1906). W 1904 ukończył naukę w gimnazjum we Lwowie, a w 1910 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Za czasów gimnazjalnych był członkiem postępowo-niepodległościowej organizacji „Promień”, od 1904 członkiem „Sokoła”, od 1912 Polskich Drużyn Strzeleckich. Uczestniczył w obronie Lwowa. Był zastępcą komendanta straży obywatelskiej we Lwowie^[1]. Praktykę przemysłowca odbył w Wiedniu i Dreźnie. Po ojcu przejął założoną przez niego fabrykę cukrów i czekolady we Lwowie. Był członkiem wspierającym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego^[2]. Pełnił funkcję prezesa wydziału Małopolskiego Związku Polskich Towarzystw Śpiewaczych i Muzycznych we Lwowie^[3], wybrany 12 marca 1935^[4][5] (sekretarzem był płk Feliks Joszt^[6][7]). Działał w Izbie Przemysłowo-Handlowej (w 1927 wybrany II wiceprezydentem; wówczas prezydentem został Henryk Kolischer, a I wiceprezydentem Jan Rucker^[8], był członkiem sekcji przemysłowej IPH^[9])^[10]. Został wiceprezesem Zjednoczenia Stanu Średniego w 1928^[11]. Był członkiem założycielem, od 1909 do 1916 członkiem zarządu^[12], a od 1930 członkiem komisji rewizyjnej Towarzystwa Szkoły Handlowej we Lwowie^[13]. W 1929 był współzałożycielem Towarzystwa Szkoły Grafiki (wraz z nim m.in. Jan Rucker) i został wybrany jego prezesem^[14]. Od listopada 1925 do 1928 sprawował stanowisko prezesa klubu piłkarskiego Czarni Lwów. Działał w ramach Targów Wschodnich we Lwowie^[15]. Do lutego 1935 był prezesem spółki akcyjnej „Fabryka Konserw we Lwowie” (jego następcą został Zygmunt Rucker)^[16]. Był członkiem zwyczajnym Kasyna i Koła Literacko-Artystycznego we Lwowie^[17]. W latach 1925–1930 wydawał „Dziennik Lwowski” i „Gazetę Poranną”^[1].

Był wieloletnim radnym Rady Miasta Lwowa w okresie II Rzeczypospolitej, był wybierany w wyborach samorządowych 1934 startując z listy nr 1 (prorządowej)^[18][19], 1939 startując z Listy Chrześcijańsko-Narodowej jako kandydat Obozu Zjednoczenia Narodowego (jego zastępcą został mjr dr Lesław Węgrzynowski)^[20].

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Jego żoną była Władysława z domu Kania (1887–1971), z którą miał córki: Irenę, Krystynę, Zofię i Hannę.

• Złoty Krzyż Zasługi (30 listopada 1929)^[21]
• Krzyż Oficerski Orderu Lwa Białego (Czechosłowacja, 1932)^[22]

• Tadeusz Höflinger. [dostęp 2015-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].