Tadeusz Bieniasz
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
![]() | |
![]() | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1944–1987 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 4 Pomorska Dywizja Piechoty |
Stanowiska | zastępca szefa Zarządu Szkolnictwa Wojskowego MON |
Główne wojny i bitwy | II wojna światowa |
Późniejsza praca | dyrektor Departamentu Spraw Obronnych Ministerstwa Oświaty i Wychowania |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Tadeusz Bieniasz (ur. 4 października 1923[1], zm. 22 marca 2008) – pułkownik dyplomowany Wojska Polskiego, uczestnik II wojny światowej w szeregach 1 Armii Wojska Polskiego.
W czasie II wojny światowej był żołnierzem 10 pułku piechoty 4 Pomorskiej Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego. Brał udział w walkach o Pragę, był ranny w walkach o Kołobrzeg, uczestniczył w forsowaniu Odry. Po zakończeniu działań wojennych skierowany do 3 Frontowej Oficerskiej Szkoły Piechoty, po jej ukończeniu służbę pełnił w 3 Dywizji Piechoty, 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty oraz 9 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty. Następnie został skierowany do Głównego Zarządu Szkolenia Bojowego. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego WP i kurs podyplomowy. W 1976 r. ze stanowiska zastępcy szefa Zarządu Szkolnictwa Wojskowego MON, został przeniesiony do Ministerstwa Oświaty i Wychowania na stanowisko dyrektora Departamentu Szkolenia Obronnego, z którego po 43 latach służby odszedł w stan spoczynku w 1987 roku. Członek PPR i PZPR.
Był autorem publikacji z zakresu obronności w systemie szkolnym. W cywilu podjął pracę w Wydawnictwach Szkolnych i Pedagogicznych. Działał społecznie w Kole nr 5 Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych w Warszawie oraz w Klubie Kombatantów 4 DP i w Zarządzie Głównym Ligi Obrony Kraju.
10 października 1978 Minister Obrony Narodowej wyróżnił go wpisem do „Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich”[2].
Żonaty z Janiną Eugenią Bieniasz (1928-1994). Pochowany 31 marca 2008 r. na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera G-2-24)[3].