Szczastia

Szczastia (ukr. Щастя) − miasto na Ukrainie w obwodzie ługańskim, na lewym brzegu rzeki Doniec.

Szczastia
Щастя
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 ługański

Powierzchnia

1,11[1] km²

Populacja (1 stycznia 2019)
• liczba ludności


11 887[2]

Kod pocztowy

91480

Tablice rejestracyjne

BB

Położenie na mapie obwodu ługańskiego
Mapa konturowa obwodu ługańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szczastia”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Szczastia”
Ziemia48°44′17″N 39°13′52″E/48,738056 39,231111
Strona internetowa

Miasto satelickie Ługańska, oddalone od niego o 24 km (odległość trasami samochodowymi)[1].

Historia

Pierwotnie w miejscu dzisiejszego miasta znajdowała się wieś Szczastia założona w połowie XVIII wieku przez chłopów pańszczyźnianych, którzy z Ukrainy Prawobrzeżnej uciekali na wolne ziemie nad Dońcem[3]. Jednak już w 1754 Katarzyna II podarowała przylegające do Dońca ziemie wraz z mieszkańcami swojemu nadwornemu Grigorijowi Kowalińskiemu, od nazwiska którego wieś zaczęła być nazywana Kowaliwką[4].

W 1914 we wsi poświęcono murowaną cerkiew pod wezwaniem św. Katarzyny, wybudowaną z inicjatywy właściciela wsi Kowalińskiego. W czasach radzieckich cerkiew zamknięto i zrujnowano. W jej pomieszczeniach urządzono stajnię oraz skład zboża. Odbudowę cerkwi rozpoczęto w 1990. Obecnie świątynia należy do Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej Patriarchatu Moskiewskiego[5].

Głównym obiektem przemysłowym miasta jest Ługańska Elektrownia Cieplna, której budowa została rozpoczęta w 1952. Dzięki obiektowi dotychczasowa wieś przeżyła rozbudowę i gwałtowny napływ mieszkańców[6].

W 1963 miejscowość otrzymała prawa miejskie[7].

Demografia

Liczba mieszkańców miasta Szczastia w poszczególnych latach

[3][4][8][9][10]

Według danych uzyskanych w spisie ludności z 2001 w mieście zamieszkiwało 13770 osób. 11,23% mieszkańców wskazało język ukraiński jako swój język ojczysty, dla 87,98% językiem ojczystym był zaś rosyjski[10].

Przypisy

Bibliografia

  • Енциклопедія українознавства. У 10-х т. / Гол. ред. Володимир Кубійович. — Париж; Нью-Йорк: Молоде Життя, 1954—1989.