Układ dynamiczny

(Przekierowano z System dynamiczny)

Układ dynamicznymodel matematyczny rzeczywistego zjawiska przyrody, którego ewolucja jest wyznaczona jednoznacznie przez stan początkowy; najczęściej jest opisany pewnym wektorowym równaniem różniczkowym (czyli w istocie układem równań różniczkowych zwyczajnych), zwanym równaniem stanu. Teoria układów dynamicznych stanowi ważny dział matematyki znajdujący liczne zastosowania przy opisie konkretnych zjawisk, m.in. w teorii sterowania. Układy złożone są najczęściej symulowane komputerowo. Niektóre układy dynamiczne mogą wykazywać właściwości chaotyczne, najprostszym przykładem jest odwzorowanie logistyczne.

W odróżnieniu od układu statycznego, którego stan w danej chwili t jest zależny wyłącznie od wartości parametrów w chwili t, układ dynamiczny zależy także od parametrów z przeszłości.[1] Innymi słowy system dynamiczny wymaga pamięci na temat poprzednich stanów aby wytworzyć wynik. Można go także określić jako układ z pamięcią, czyli układ, którego zachowanie zależy od stanu pamięci i zadanego wymuszenia.

Typy układów dynamicznych

Gładkie

(pochodzą od autonomicznych równań różniczkowych)

– zbiór z pewną strukturą różniczkowalną,

– rodzina odwracalnych przekształceń różniczkowalnych (dyfeomorfizmów) spełniających warunek

Topologiczne

(dziedzina: dynamika topologiczna)

Niech będzie przestrzenią topologiczną oraz niech będzie odwzorowaniem. Parę nazywa się układem dynamicznym, jeżeli dla wszystkich oraz zachodzą warunki:

oraz jest odwzorowaniem ciągłym.

Interpretacja

Interpretacja tej definicji może być następująca:

Przestrzeń jest zbiorem wszystkich możliwych stanów, w których może znajdować się pewien fizyczny układ. Zbiór liczb rzeczywistych reprezentuje oś czasu. Punkt jest interpretowany jako stan układu po upływie czasu jeżeli wiemy, iż układ ten był w chwili w stanie Warunek drugi powyższej definicji mówi w istocie o tym, że sposób ewolucji początkowego stanu układu nie zależy od czasu, w którym ta ewolucja przebiega.

Teoriomiarowe

(dziedzina: teoria ergodyczna)

– przestrzeń z miarą (zwykle probabilistyczna), odwzorowanie mierzalne, o którym często zakłada się, że zachowuje miarę, tzn. dla

Przykładami takich odwzorowań są: przekształcenie piekarza[2][3][4][5][6] oraz przesunięcie w lewo dla uogólnionego schematu Bernoulliego (układu Bernoulliego), albo np.

dla

Zobacz też

Przypisy