Sułtanat Ternate
Sułtanat Ternate (indonez. Kesultanan Ternate) – państwo historyczne na terenie dzisiejszej Indonezji, położone w archipelagu Moluków. Powstało w 1257 r. jako Królestwo Gapi[1], przy czym później zmieniło nazwę na Ternate[2]. Należy do najstarszych królestw muzułmańskich w archipelagu indonezyjskim[3]. Państwo Ternate było jednym z czterech tego typu królestw w regionie, obok Tidore, Bacanu i Jailolo[4].
| 1257–1914 | |
| Ustrój polityczny | monarchia |
|---|---|
| Stolica | |
| Data powstania | 1257 r. |
| Data likwidacji | 1914 r. |
| Język urzędowy | |
| Religia dominująca | islam (od 1486) |
 Największy zasięg Sułtanatu Ternate | |
Położenie na mapie świata  | |
| 0°47′N 127°22′E/0,783333 127,366667 | |
Władca Zainal Abidin (1486–1495?) przyjął tytuł sułtana, przekształcając państwo w sułtanat[2][3].
Złoty wiek państwa Ternate przypadł na okres panowania sułtana Babullaha (1570–1583)[1], kiedy to doszło do ekspansji jego terytorium[5]. Państwo objęło terytorialnie większą część wschodniej Indonezji (m.in. północne i południowo-wschodnie Sulawesi, w tym wyspę Buton i region Minahasa, a także część zachodniej Nowej Gwinei) oraz fragment południowych Filipin (wyspa Mindanao)[6]. W okresie od XV do XVII w. Ternate było centrum regionalnej potęgi politycznej oraz głównym producentem goździków[1]. Rywalizowało z Sułtanatem Tidore[7][8]. Odegrało rolę w rozprzestrzenianiu islamu we wschodniej części dzisiejszej Indonezji[8][9]. Współcześnie wyspa należy do Indonezji i nie funkcjonuje jako samodzielny byt polityczny[10][11].
Na terenie państwa posługiwano się językiem ternate oraz malajskim. Mowa rdzennych mieszkańców wyspy jest jednym z dwóch – obok blisko spokrewnionego języka tidore – autochtonicznych języków papuaskich, które wykształciły formę pisaną przed przybyciem Europejczyków[12][13]. Ponadto z Sułtanatu Ternate pochodzą jedne z najstarszych zanotowanych zabytków piśmiennictwa malajskiego, będące także wczesnym przykładem użycia języka malajskiego jako nieojczystego[14].
Pałac (kraton) sułtana Ternate
Pałac sułtana w 2016 r.
Wejście do pałacu sułtana
Ruiny fortecy (Fort Kastela) w 2012 r.
Muzyk i grupa tancerek sułtana Ternate
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Anton Olegowicz Zacharow, Tiernatie [online], Bolszaja rossijskaja encykłopiedija [dostęp 2022-10-21] (ros.).
- Rani Rahayu, Iswara N Raditya, Sejarah Kesultanan Ternate: Kerajaan Islam Tertua di Maluku Utara [online], Tirto.id, 9 lipca 2019 [dostęp 2021-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05] (indonez.).