Stanisław Trzciński (kulturoznawca)
Stanisław Wojciech Trzciński (ur. 27 grudnia 1972 w Warszawie) – polski kulturoznawca i ekonomista, doktor nauk o kulturze i religii, nauczyciel akademicki, menedżer kultury, organizator koncertów, przedsiębiorca, wydawca muzyczny i dziennikarz muzyczny. Autor książki „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”[1][2].
 Stanisław Trzciński (2023) | |
| Imię i nazwisko | Stanisław Wojciech Trzciński |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 27 grudnia 1972 |
| Aktywność | od 1992 |
| Powiązania | STX Music Solutions, Uniwersytet SWPS, PrzestrzenMuzyki.pl, STX Jamboree, Nagroda Muzyczna „Fryderyk”, Universal Music Polska, Radiospacja, Radio PiN, Żoliborz |
Wykładowca[3][4] oraz członek zespołu Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną[5] Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie. Gościnnie wykłada w Collegium Civitas w Warszawie[6][7]. Bada polski rynek muzyczny i współczesnych odbiorców muzyki[8][9]. Opisuje również sytuację prawną oraz materialną twórców w dobie rewolucji technologicznej w świecie cyfrowym[10][11]. Laureat Nagrody Specjalnej ZAiKS-u w 2022 roku[12] za wieloletni wkład w rozwój polskiej kultury[13]
Właściciel i prezes zarządu agencji STX Music Solutions[14], wcześniej znanej jako STX Records[15], współzałożyciel agencji eventowej STX Jamboree[16], pomysłodawca[17] i właściciel[18] portalu internetowego i aplikacji mobilnych PrzestrzenMuzyki.pl[19].
Ekspert w dziedzinie marketingu muzycznego[20][21]. Uczestnik, mówca motywacyjny i gospodarz licznych paneli dyskusyjnych, konferencji, seminariów, sympozjów naukowych, warsztatów i targów dotyczących kultury, muzyki, zarządzania czy marketingu[16].
Działalność muzyczna
W latach 1992–1994 współwłaściciel i promotor warszawskiego klubu Filtry[22][23][24].
Dyrektor artystyczno-repertuarowy A&R w Universal Music Polska od 1995 do 2000 roku[25].
W latach 1997–2011 autor i wydawca serii 35 albumów muzycznych. Kompilacje Pozytywne Wibracje[26], które zostały nagrodzone w 2005 roku złotą płytą[27] oraz dwukrotnie nagrodzone złotą płytą (w 2007 i 2008 roku[28][16]) Pieprz i Wanilia[16], zyskały największą rozpoznawalności i popularność w Polsce. W 2014 roku był współwydawcą nagrodzonego platynową płytą albumu koncertowego CD i DVD Night in Calisia Live w wykonaniu laureatów Grammy Awards Włodka Pawlika i Randy Breckera wraz z Filharmonikami Kaliskimi pod dyr. Adama Klocka[29].
Menedżer gwiazd, w latach 1997–1999 Anny Marii Jopek, 1999–2002 Renaty Gabryjelskiej i w 2004 Natalii Lesz[4].
Z ojcem Wojciechem Trzcińskim od 2003 roku współtworzył Centrum Artystycznego Fabryka Trzciny[30]. Od 2006 do 2010 roku kompilował i wydawał serię płyt Sygnowano Fabryka Trzciny[31][16][32][33].
Od 2004 roku ze swoim wspólnikiem Pawłem Marią Kwiatkowskim[34] zrealizował w Polsce i Wielkiej Brytanii ponad 150 koncertów artystów polskich i zagranicznych, m.in. Macy Gray, Seal, Grace Jones, Kylie Minogue, Kool & The Gang, Gregory Porter, Woody Allen & His New Orleans Jazz Band, Al Di Meola, Scorpions, ZAZ, Take 6, Raphael Saadiq, Benjamin Clementine, The Brand New Heavies, Heather Small & M People, Incognito, Giulia Y Los Tellarini czy Goran Bregovic[16][35].
Jako współproducent i współscenarzysta, zorganizował od 2007 do 2018 roku na zlecenie ZPAV dwanaście gal wręczenia Nagród Muzycznych Fryderyk transmitowanych w Telewizji Polskiej, współpracując przy tym z wieloma polskimi artystami, m.in. Tomaszem Stańko, Krzysztofem Pendereckim, Wojciechem Młynarskim, Zbigniewem Wodeckim, Jerzym Dudusiem Matuszkiewiczem, Dawidem Podsiadło, Katarzyną Nosowską, Kubą Badachem czy Brodką[36][37].
Organizator i producent wydarzeń artystycznych, imprez masowych i festiwali muzycznych, m.in. festiwalu PKO BP London Live w Wembley Arena w 2008 roku[38][39], koncertu Zaczęło Się w Polsce z udziałem m.in. Lecha Wałęsy (happening tzw. efekt domina[40]) w ramach obchodów 20. rocznicy odzyskania wolności w 1989 roku w Stoczni Gdańskiej dla 100 000 ludzi w 2009 roku[41][42]. Pozytywne Wibracje Festival w latach 2010–2012 w Białymstoku (jako dyrektor artystyczny)[43][44][45][46], spektaklu - oratorium Kolęda-Nocka 30 lat później (także jako współscenarzysta) w ramach 30 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce w 2011 roku w Studiu ATM w Warszawie[47][48], a także transmitowanego w Telewizji Polskiej: jubileuszowego Koncertu 100-lecia ZAiKS-u w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie w 2018 roku (także jako współreżyser i współscenarzysta) z udziałem ponad 300 polskich twórców i artystów[49][50][51].
Działalność medialna
Felietonista i stały współpracownik polskiej edycji miesięcznika Playboy od 1993 do 1995 roku. Wspólnie z Krzysztofem Mroziewiczem przeprowadził w 1993 roku wywiad z ukrywającym się w Tunisie Jasirem Arafatem. Materiał został przetłumaczony na wiele języków i opublikowany m.in. w niemieckiej edycji magazynu Playboy[52].
Od 2004 roku do 2008 roku dyrektor programowy i muzyczny śląskiej rozgłośni NRJ FM (Nowe Radio Jazz)[53]. Od 2004 do 2012 roku związany z Radiem PiN, gdzie był autorem cotygodniowych audycji[54] i serii płytowej Pinacolada[55]. Od 2020 roku autor cotygodniowej audycji Pinacolada 2.0 w rozgłośni Radiospacja[56].
W 2008 roku był szefem działu kultury dwutygodnika Gala[57], w 2011 roku felietonistą tygodnika Przekrój[58].
Działalność społeczna
W latach 1988-1990 wszedł w skład prezydium Międzyszkolnego Komitetu Solidarności[59] i redakcji Międzyszkolnego Serwisu Informacyjnego Wydarzenia[60]. W 1989 roku jeden z bliskich współpracowników Jacka Kuronia w sztabie wyborczym Komitetu Obywatelskiego Solidarność na warszawskim Żoliborzu[61][62][63][64][65].
Lokalny społecznik i redaktor naczelny portalu Żoliborz Oficerski[66]. Od 2017 roku wiceprezes Stowarzyszenia Nie dla Mostu i Trasy Krasińskiego[67][68].
Od 2018 roku fundator i prezes zarządu Fundacji Niespodzianka[69], działającej na rzecz upowszechniania wiedzy o przemianach ustrojowych w Polsce i Europie Centralnej w 1989 roku[70].
Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[71] i Akademii Fonograficznej ZPAV[72].
Działalność naukowa i wykształcenie
Od 2022 roku doktor w dyscyplinie nauk o kulturze i religii Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie na Wydziale Nauk Humanistycznych. Wyróżniona rozprawa doktorska napisana pod kier. prof. dr hab. Doroty Ilczuk[73]: „W poszukiwaniu typologii odbiorców muzyki w dobie cyfryzacji"[74][35].
Autor wydanej nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN monografii „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”, będącej pierwszym w Europie Centralnej podręcznikiem akademickim o rynku muzycznym[2][75]. Publikacja dwa tygodnie po swojej premierze została uznana przez PWN za najlepiej sprzedającą się książkę września „Bestseller Top 1” w 2023 roku[76].
Autor licznych publikacji popularnonaukowych[77] oraz opublikowanego przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu w kwartalniku „Acta Universitatis Nicolai Copernici". Zarządzanie artykułu naukowego „Marketing muzyczny na przykładzie sojuszu marek” na temat współpracy gestora marki wina przeznaczonego dla masowego odbiorcy z niezależnym ośrodkiem sztuki[16].
Magister Wydziału Ekonomii i absolwent Prywatnej Wyższej Szkoły Businessu i Administracji w Warszawie na katedrze Marketing i Zarządzanie w 1995 roku[16]. Student socjologii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 1991/1992[16]. Absolwent LX Liceum Ogólnokształcącego im. Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1991 roku[16].
Życie prywatne
Jego ojcem jest kompozytor Wojciech Trzciński[30][78]. Do 2002 roku był związany z Renatą Gabryjelską[79]. Do 2020 roku był partnerem Jagny Ambroziak[80], z którą od 2010 roku ma syna Jana[11].