Stanisław Jasiukiewicz

polski aktor

Stanisław Jasiukiewicz (ur. 14 maja 1921 w Postawach, zm. 27 czerwca 1973 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy i telewizyjny.

Stanisław Jasiukiewicz
Ilustracja
Stanisław Jasiukiewicz ok. 1960 roku
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1921
Postawy

Data i miejsce śmierci

27 czerwca 1973
Warszawa

Zawód

aktor

Zespół artystyczny
Teatr Polski w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Odznaka Nagrody Państwowej Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Grób Stanisława Jasiukiewicza na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jana i Michaliny z Sienkiewiczów. W latach 1928–1939 uczęszczał do szkoły w Postawach[1].

Jak osiemnastolatek brał udział w kampanii wrześniowej. Po powrocie do domu wstąpił do dzie­wiątej klasy rosyjskiej szkoły średniej, którą ukończył w 1941. Podczas okupacji pracował kolejno jako malarz szyl­dów, robotnik, urzędnik w magistracie. Działał również w konspiracji, od stycznia 1944 walczył w IV Brygadzie Partyzanckiej AK. Po wkroczeniu Armii Czerwonej został zmobilizo­wany i wcielony do zapasowego pułku piechoty na terenie ZSRR (Kaługa)[2].

W styczniu 1946 powrócił do kraju. W przyspieszonym tempie zdał maturę[3] i podjął studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Równocześnie przez jeden sezon występował w Teatrze Domu Żołnierza, gdzie 5 października 1946 debiutował rolą Jana w Ślubach panieńskich[2]. Studia aktorskie ukończył w 1949 na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie (z siedzibą w Łodzi). Był aktorem Teatrów Dramatycznych we Wrocławiu (1949–1955), a następnie występował w Teatrze Polskim w Warszawie (od 1955 aż do śmierci)[4]. W 1959 wystąpił jako Zenon Ziembiewicz w adaptacji Granicy Zofii Nałkowskiej (Teatr Polskiego Radia, reż. Wojciech Maciejewski)[5].

Od 1951 był mężem aktorki Zofii z Komorowskich (1921–1996)[2][6], z którą miał córkę Ewę[3].

Zmarł na raka trzustki[7]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera J-1-26,27)[6].

Filmografia (wybór)

Ordery i odznaczenia

Nagrody i wyróżnienia

  • Nagroda Państwowa (zespołowa) za kreacje aktorskie w sztuce Domek z kart (1953)[2]
  • Wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za za rolę Juliusza Fuczika w sztuce Bragina i Towstonogowa Gdy zakwitną kasztany, wystawionej w teatrze we Wrocławiu (1955)[9]
  • Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1970)

Przypisy

Linki zewnętrzne