Stanisław Galicki
- Artykuł
- Dyskusja
Narzędzia
Ogólne
Drukuj lub eksportuj
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | 3 listopada 1911 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 marca 1980 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1931–1951 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | 2 Dywizja Piechoty |
Stanowiska | dowódca pułku kawalerii |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Galicki, ros. Станислав Степанович Галицкий (ur. 21 października?/3 listopada 1911 w Kijowie, zm. 21 marca 1980 tamże) – Polak[1], generał major Armii Czerwonej i generał brygady Wojska Polskiego.
Polak[1]. Od listopada 1931 służył w Armii Czerwonej, absolwent Oficerskiej Szkoły Kawalerii w Tambowie. Pełnił różne funkcje szkoleniowe i dowódcze w Azji Środkowej. Walczył w wojnie radziecko-niemieckiej w latach 1941–1943 jako dowódca pułku kawalerii, piechoty i zastępca dowódcy dywizji piechoty, pułkownik z 1943.
W 1943 przeszedł szkolenie w Akademii Wojskowej im. Woroszyłowa w Moskwie. W lecie 1943 skierowany na stanowisko zastępcy dowódcy 2 Dywizji Piechoty do spraw polityczno-wychowawczych. Uczestnik bitwy pod Lenino[2]. Od grudnia 1944 był dowódcą 3 Dywizji Piechoty, generał major z marca 1944. Po nieudanej próbie szturmu na Warszawę we wrześniu 1944 załamał się psychicznie i zrzekł dowodzenia. W 1945 został dowódcą 1 Szkolnej Dywizji Piechoty, przeformowanej po wojnie w 18 Dywizję Piechoty, dowódca 14 Dywizji Piechoty[3]. W lutym 1946 powrócił do ZSRR, zdemobilizowany w 1951 roku.
Zmarł 3 listopada 1980. Został pochowany na wojskowym Cmentarzu Łukianowskim w Kijowie.