Sofoniasz
Sofoniasz (hebr. צְפַנְיָה, Cefanejah) – jeden z 12 proroków mniejszych Starego Testamentu, autor Księgi Sofoniasza.
| prorok | |
 XVIII-wieczna ikona przedstawiająca proroka Sofoniasza | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie | 3 grudnia(kat.), |
Żyjący w okresie panowania Jozjasza zgodnie z autobiograficznym wprowadzeniem był potomkiem Ezechiasza, synem Kusziego[a][1][2][3]. Zaliczany do proroków mniejszych ze względu na niewielkie rozmiary zachowanej księgi[1]. Poza wiedzą o tym, że księga została spisana przed reformą z okresu 640–630 p.n.e. bliższe dane o proroku nie zachowały się[1]. Działał w tym samym czasie co Jeremiasz i Nahum[2]. Wierny tradycji monoteistycznej piętnował odstępstwa religijne[1] i wieszcząc kary przygotował grunt na wprowadzenie reformy Jozjasza[2][3]. Przedstawiał nadejście Dnia Pańskiego jako dnia kary i sądu Bożego, wygłaszając jednocześnie przestrogi kierowane do przywódców, kapłanów i narodów[1][3]. Sofoniasz wieszczył, iż egzekutorami kary za niesprawiedliwości i synkretyzm religijny będą najeźdźcy[2]. Zastrzeżenia krytyki co do autentyczności budzą jedynie fragmenty z okresu po niewoli babilońskiej[2]. Mimo tego, że Sofoniasz w swej księdze nie wspomina nadejścia Mesjasza[2] pojawił się w synaksariach martyrologium syryjskim, gdzie wspominany jest 3 grudnia/16 grudnia[3], a także 4 lipca u koptów[1]. Za sprawą Cezarego Baroniusza wpisany został do martyrologium, gdzie wyznaczono wspomnienie liturgiczne również na 3 grudnia[1].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Wstęp do Księgi Sofoniasza. Biblia Tysiąclecia. [dostęp 2010-12-02]. (pol.).