Skalikurek andyjski
gatunek ptaka z rodziny bławatnikowatych
Skalikurek andyjski[4] (Rupicola peruvianus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bławatnikowatych (Cotingidae).
Rupicola peruvianus[1] | |||
(Latham, 1790) | |||
![]() Samiec | |||
![]() Samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | skalikurek andyjski | ||
Synonimy | |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() |
- Morfologia
- Długość ciała 30,5–32 cm[2]. Sylwetka bardzo podobna do skalikurka gujańskiego. Samiec – upierzenie szkarłatne lub pomarańczowoczerwone (zależy od podgatunku). Ogon oraz skrzydła czarne z szerokimi białymi lotkami III rzędu. Samica – ciemna, czerwonawobrązowa, z białymi oczami i małym czubkiem.
- Zasięg, środowisko
- Występuje od pogórza do średnich partii Andów, od zachodniej Wenezueli do zachodniej Boliwii. Zamieszkuje zalesione wąwozy, często w pobliżu rzek. Spotykany w przedziale wysokości 500–2400 m[3].
- R. peruvianus sanguinolentus – zachodnia Kolumbia i zachodni Ekwador
- R. peruvianus aequatorialis – wschodnia Kolumbia, zachodnia Wenezuela, wschodni Ekwador i północno-wschodnie Peru
- R. peruvianus peruvianus – środkowe Peru
- R. peruvianus saturatus – południowo-wschodnie Peru i zachodnia Boliwia
- Zachowanie
- Toki skalikurka andyjskiego różnią się od toków skalikurka gujańskiego tym, że odbywają się na drzewach, a nie na ziemi. Poza tokowiskami obserwowane zazwyczaj samotnie. Żerują na owocujących drzewach.
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje skalikurka andyjskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadki i rozmieszczony plamowo. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na utratę siedlisk[3].
Przypisy
Bibliografia
- Wiesław Dudziński, Marek Keller, Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Multico, 1994. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
🔥 Top keywords: Wikipedia:Strona głównaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024Specjalna:SzukajWikipedia:O WikipediiMichał ProbierzMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020Kylian MbappéMistrzostwa Europy w piłce nożnejMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022Antoine GriezmannNicola ZalewskiMistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyznReprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyznDzień OjcaTaras RomanczukRomelu LukakuMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyznAdam BuksaZofia Noceti-KlepackaPolskaDidier DeschampsRobert LewandowskiMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2026FentanylMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2028N’Golo KantéOndrej DudaPałac Stolbergów we WrocławiuSłowacjaGheorghe HagiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/FinałCristiano RonaldoReprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyznMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012Tadeusz GapińskiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje)Olivier GiroudDawid Podsiadło