Sigourney Weaver

Urodziła się i dorastała w Nowym Jorku, jako córka angielskiej aktorki Elizabeth Inglis (z domu Desiree Mary Lucy Hawkins, 1913–2007) i byłego prezesa NBC Universal Sylvestra Weavera (Sylvester Laflin Weaver junior, 1908–2002)^[5][9], pochodzenia szkocko-angielskiego^[10]. Uczęszczała do Ethel Walker School w Simsbury, a także do Chapin School, Brearley School i Sarah Lawrence College. W 1972 ukończyła studia na wydziale anglistyki Uniwersytetu Stanforda^[9]. Studiowała sztukę teatralną na Uniwersytecie Yale^[5] (razem z Meryl Streep).

W 1975 debiutowała na Broadwayu w roli Marie–Louise Durham w komedii W. Somerseta Maughama Stała żona^[11] z Ingrid Bergman. W 1976 wystąpiła w trzech produkcjach off-broadwayowskich Das Lusitania Songspiel, Titanic i Gemini^[12]. W 1985 za rolę Darlene w sztuce broadwayowskiej Davida Rabe’a Hurlyburly w reż. Mike’a Nicholsa z Williamem Hurtem i Ronem Silverem zdobyła nominację do Tony Award.

Jako 29-latka zagrała astronautkę Ellen Ripley w filmie Ridleya Scotta Obcy – ósmy pasażer Nostromo (Alien, 1979). Potem otrzymała kilka ról telewizyjnych i epizodów filmowych, w tym w komedii romantycznej Woody’ego Allena Annie Hall (1977)^[13]. W następnych latach stworzyła pamiętne kreacje w historii kina, między innymi w dramacie politycznym Petera Weira Rok niebezpiecznego życia (The Year of Living Dangerously, 1983, u boku Mela Gibsona i Lindy Hunt), komedii Ivana Reitmana Pogromcy duchów (Ghostbusters, 1984, jako muzyk opętana przez wielowiekową siatkę gatunkową Zuul), komedii Mike’a Nicholsa Pracująca dziewczyna (Working Girl, 1988, z Melanie Griffith i Harrisonem Fordem), dramacie Michaela Apteda Goryle we mgle (Gorillas in the Mist, 1988, w roli Dian Fossey, co stało się początkiem jej zaangażowania w problematykę ochrony goryli górskich jako ginącego gatunku^[6][5]) oraz pozostałych częściach serii Obcy.

Pierwszą nominację do Oscara zdobyła w 1986 za rolę w przeboju kinowym Obcy 2. W 1988 była nominowana w dwóch kategoriach jako najlepsza aktorka pierwszo- i drugoplanowa za role w filmach: Goryle we mgle oraz Pracująca dziewczyna. Jest jedną z niewielu aktorek nominowanych do Oscara za role w horrorach^[14].

W 1999 była narratorem filmu przyrodniczego Dlaczego psy się śmieją, a szympansy płaczą.

Była na okładkach magazynów, takich jak „Elle”, „Rolling Stone”, „Vanity Fair”, „Time”, „Esquire”, „Entertainment Weekly”, „InStyle”, „Life”, „Tele Magazyn” i „Reader’s Digest”^[15].

Dysponuje głosem operowym. Zasiadała w jury konkursu głównego na 51. MFF w Cannes (1998).

W 1984 wyszła za mąż za reżysera Jima Simpsona, twórcy The Flea Theater, który jako siedemnastolatek wyjechał do Polski, aby się uczyć u Jerzego Grotowskiego, co zmieniło jego życie^[16]. 13 kwietnia 1990 urodziła córkę Charlotte.

• Sigourney Weaver w bazie IMDb (ang.)
• Sigourney Weaver w bazie Notable Names Database (ang.)
• Sigourney Weaver w bazie Filmweb