Siedmioszpar
Siedmioszpar[3], siedmioszpar spiczastogłowy[4] (Heptranchias perlo) – gatunek drapieżnej, agresywnej morskiej ryby sześcioszparokształtnej. W starszej literaturze był opisywany pod wieloma nazwami synonimicznymi. Biologia tego gatunku jest słabo poznana.
Heptranchias perlo[1] | |||||
(Bonnaterre, 1788) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Podgromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | Heptranchias | ||||
Gatunek | siedmioszpar | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||||
Zasięg występowania | |||||
Występowanie
Zasiedla ciepłe i umiarkowanie ciepłe wody oceaniczne z wyjątkiem północnego Oceanu Spokojnego. Spotykana wzdłuż szelfu kontynentalnego, najczęściej na głębokościach 100–400 m p.p.m., ale wpływa również do głębszych wód – do 1000 m – lub wód przypowierzchniowych.
Opis
Charakteryzują się obecnością siódmej pary szczelin skrzelowych. Ciało wydłużone, o długości przeciętnie ok. 85–90 cm, maksymalnie do 140 cm (według niepotwierdzonych źródeł FishBase – mogą osiągać do 214 cm), głowa zakończona spiczastym pyskiem, oczy duże, zielone. Pojedyncza, mała płetwa grzbietowa. Ubarwienie grzbietu brązowo-szare lub oliwkowe, spodem jaśniejsze. Gatunek jajożyworodny. Młode, po wykluciu, osiągają ok. 26 cm długości. Samica rodzi jednorazowo 9–20 młodych.
Siedmioszpar spiczastogłowy żywi się mniejszymi rekinami, płaszczkami, rybami kostnymi, skorupiakami i mięczakami.
Przypisy
Bibliografia
- Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby morskie. Warszawa: GeoCenter, 1996. ISBN 83-7129-306-2.
- Heptranchias perlo. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 16 stycznia 2009]
- Florida Museum of Natural History: Sharpnose sevengill shark. [dostęp 2007-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 stycznia 2013)]. (ang.).