Siedemdziesięciu dwóch
Siedemdziesięciu dwóch, również Sobór siedemdziesięciu apostołów[1] (cs. Собор семидесяти Апостолов) – grupa wysłańców określanych też mianem uczniów lub apostołów[1], wyznaczonych przez Jezusa Chrystusa, by głosić Dobrą Nowinę, do miejsc, które zamierzał nawiedzić (Łk 10, 1-12 BT)[2][3].
| apostołowie | |
 | |
| Czczeni przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | 4/17 stycznia (praw.) |
Opis misji siedemdziesięciu w Ewangeliach
O misji grona siedemdziesięciu dwóch informuje w Nowym Testamencie Ewangelia św. Łukasza. W rękopisach pojawia się też liczba siedemdziesięciu[4]. Tekst Ewangelisty można porównać z Ewangelią św. Mateusza w której częściach „Wybór Dwunastu” i „Mowa misyjna” znajduje się opis zbieżny opisem roli przypisanej uczniom (Mt 10, 7-16 BT) i karze dla odrzucających pokutę (Mt 11, 24 BT). Wysłannicy zgodnie z tradycją żydowską reprezentujący siedemdziesiąt dwa (gdzie indziej siedemdziesiąt) narody realizują wśród pogan misję ewangelizacyjną[4][5][6]. Jedynie u Łukasza znajduje się ustęp poświęcony wysłannikom i bibliści przypuszczają, że fragment ten niesie przesłanie o nieograniczonym zasięgu posłannictwa Chrystusa[a].
Lista osób
Imiona ich nie są znane skądinąd. W tradycji prawosławnej do grona wysłańców zaliczani są[1]:
Wspomnienie liturgiczne świętych w Kościele prawosławnym obchodzone jest 4/17 stycznia[b][1].
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Biblia Tysiąclecia, wydanie III. Poznań – Warszawa: Pallottinum, 1980.
- Biblia Święta. Warszawa: Brytyjskie i zagraniczne towarzystwo biblijne, 1975.