Bubo (rodzaj)

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Afryce i Ameryce^[29].

Długość ciała 38–72 cm, rozpiętość skrzydeł 100–190 cm; masa ciała samic 525–4200 g, samców 485–2800 g^[29].

• Bubo: epitet gatunkowy Strix bubo Linnaeus, 1758; łac. bubo, bubonis „puchacz”, od gr. βυας buas „puchacz”^[30].
• Bubotus: łac. bubo, bubonis „puchacz”; otus „mała, uszata sowa”, od gr. ωτος ōtos „uszata sowa”^[30].
• Nyctea: epitet gatunkowy Strix nyctea Linnaeus, 1758; gr. νυκτια nuktia „nocny”, od νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”^[30]. Gatunek typowy: Strix erminea Shaw, 1809 (= Strix nyctea Linnaeus, 1758 (= Strix scandiaca Linnaeus, 1758)).
• Gymnopus: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; πους pous, ποδος podos „stopa”^[30]. Gatunek typowy: Strix leschenault Temminck, 1820 (= Strix ceylonensis Latham, 1790).
• Ketupa: epitet gatunkowy Strix ketupu Horsfield, 1821; malajska nazwa Ketupok dla ketupy płowej^[30]. Gatunek typowy: Ketupa javanensis Lesson, 1830 (= Strix ketupu Horsfield, 1821).
• Cultrunguis: łac. culter, cultri „nóż”; unguis „pazur, szpon”^[30]. Gatunek typowy: Cultrunguis flavipes Hodgson, 1836.
• Huhua: ogólna, nepalska onomatopeja Huhu dla sów^[30]. Gatunek typowy: Bubo nipalensis Hodgson, 1836.
• Glaux: gr. γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sowa”^[30]. Gatunek typowy: Strix scandiaca Linnaeus, 1758.
• Ascalaphia: gr. ασκαλαφος askalaphos „ptak” wspomniany przez Arystotelesa, zazwyczaj identyfikowany jako rodzaj jakiejś sowy^[30]. Gatunek typowy: Bubo ascalaphus Savigny, 1809.
• Heliaptex: gr. ἡλιας hēlias „z słońca”, od ἡλιος hēlios „słońce”; πτηξις ptēxis, πτηξεως ptēxeōs „terror”, od πτησσω ptēssō „straszyć”^[30]. Gatunek typowy: Strix (Bubo) arctica Swainson, 1837 (= Strix virginiana J.F. Gmelin, 1788).
• Urrua: autor nie wyjaśnił etymologii nazwy; niewątpliwie jest to nepalska nazwa dla sowy^[30]. Gatunek typowy: Urrua cavearea Hodgson, 1837 (= Otus bengalensis Franklin, 1831).
• Byas: gr. βυας buas „puchacz”^[30]. Gatunek typowy: Byas nobilis Morris, 1837 (= Strix bubo Linnaeus, 1758).
• Syrnium: gr. συρνιον surnion „gatunek jakiejś sowy”^[30]. Gatunek typowy: Syrnium niveum Morris, 1837 (= Strix scandiaca Linnaeus, 1758).
• Haemeria: gr. αἱμηρος haimēros „poplamiony krwią, morderczy”, od αἱμα haima, αἱματος haimatos „krew”^[30]. Gatunek typowy: Haemeria nivia Zander, 1838 (= Strix scandiaca Linnaeus, 1758).
• Feliceps: łac. feles, felis „kot”; -ceps „-głowy”, od caput, capitis „głowa”^[30]. Gatunek typowy: Strix bubo Linnaeus, 1758.
• Etoglaux: gr. αετος aetos „orzeł”; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sowa”^[30]. Nowa, klasyczna nazwa dla Huhua Hodgson, 1836.
• Mesomorpha: gr. μεσος mesos „środkowy”; μορφη morphē „rodzaj, wygląd, forma”^[30]. Nowa, klasyczna nazwa dla Urrua Hodgson, 1837.
• Aibryas: gr. αετος aetos „orzeł”; βρυας bruas „puchacz”, od βυας buas „puchacz”^[30]. Gatunek typowy: Strix (Bubo) arctica Swainson, 1837 (= Strix virginiana J.F. Gmelin, 1788).
• Nyctaetus: gr. νυξ nux, νυκτος nuktos „noc”; αετος aetos „orzeł”^[30]. Gatunek typowy: Strix aquilina M.H.C. Lichtenstein, 1842 (= Strix leschenault Temminck, 1820 (= Strix ceylonensis Latham, 1790)) (Gloger, 1841); Strix lactea Temminck, 1820 (Le Maout, 1853).
• Nisuella: epitet gatunkowy Strix nisuella Daudin, 1800; rodzaj Nisus Lacépède, 1799 (jastrząb); łac. przyrostek zdrabniający -ella^[30]. Gatunek typowy: Strix nisuella Daudin, 1800 (= Strix africana Temminck, 1821.
• Scotopelia: gr. σκοτος skotos „ciemność, mrok”; epitet gatunkowy Strix peli Bonaparte, 1850^[30]. Gatunek typowy: Strix peli Bonaparte, 1850.
• Megaptynx: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē „wielki”; πτυγξ ptunx, πτυγγος ptungos „sowa”^[30]. Gatunek typowy: Strix magellanicus Lesson, 1828^[a].
• Pachyptynx: gr. παχυς pakhus „wielki, gruby”; πτυγξ ptunx, πτυγγος ptungos „sowa”^[30]. Gatunek typowy: Strix crassirostris Vieillot, 1817 (= Strix lactea Temminck, 1820).
• Ptiloskelos: gr. πτιλον ptilon „pióro”; σκελος skelos „noga”^[30]. Gatunek typowy: Ptiloskelos amherstii Tickell, 1859 (= Bubo nipalensis Hodgson, 1836).
• Scotoglaux: gr. σκοτος skotos „ciemność, mrok”; γλαυξ glaux, γλαυκος glaukos „sowa”^[30]. Gatunek typowy: Strix peli Bonaparte, 1850.
• Leuchybris: gr. λευκος leukos „biały”; ὑβρις hubris, ὑβριδος hubridos „puchacz”^[30]. Gatunek typowy: Strix scandiaca Linnaeus, 1758.
• Smilonyx: gr. σμιλη smilē „nóż”; ονυξ onux, ονυχος onukhos „pazur”^[30]. Gatunek typowy: Strix ketupu Horsfield, 1821.
• Ophtalmomegas: gr. οφθαλμος ophthalmos „oko”; μεγας megas „wielki”^[30]. Gatunek typowy: †Ophtalmomegas lamarmorae Dehaut, 1911.
• Stringonax: gr. στριγξ strinx „sowa”; αναξ anax, ανακτος anaktos „król”^[30]. Gatunek typowy: Bubo blakistoni Seebohm, 1884.

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[31]:

oraz wymarłe, plejstoceńskie gatunki:

• Bubo ibericus Meijer, Pavia, Madurell-Malapeira & Alba, 2016^[32]
• Bubo insularis Mourer-Chauviré & Weesie 1986^[33]

• C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 1–495. (niem.).