Sébastien Buemi

szwajcarski kierowca Formuły 1

Sébastien Buemi (ur. 31 października 1988 w Aigle) – szwajcarski kierowca wyścigowy. Mistrz Świata wyścigów długodystansowych z 2014 roku. Startował w Formule 1 w latach 2009-2011. Mistrz Formuły E z sezonu 2015/2016.

Sébastien Buemi
Ilustracja
Sébastien Buemi na torze Silverstone Circuit podczas wyścigu 2013 6 Hours of Silverstone w FIA World Endurance Championship (2013)
Państwo

 Szwajcaria

Data i miejsce urodzenia

31 października 1988
Aigle

Sezon 2022
Seria

FIA World Endurance Championship

Zespół

Toyota Gazoo Racing

Samochód

Toyota GR010 Hybrid

Nr startowy

8

Partnerzy

Brendon Hartley
Ryō Hirakawa

Sukcesy

2006: srebro Grand Prix Makau Formuły 3
2007: srebro Formuła 3 Euro Series
2008: srebro GP2 Asia Series
2013: brąz FIA World Endurance Championship
2013: srebro 24h Le Mans
2014: złoto FIA World Endurance Championship
2014: brąz 24h Le Mans
2014/2015: srebro Formuła E
2015/2016: złoto Formuła E
2017: srebro FIA World Endurance Championship
2017: srebro 24h Le Mans (w klasie LMP1)
2018: złoto 24h Le Mans
2018/2019: złoto FIA World Endurance Championship
2019: złoto 24h Le Mans
2019/2020: srebro FIA World Endurance Championship
2020: złoto 24h Le Mans
2021: srebro FIA World Endurance Championship
2021: srebro 24h Le Mans
2022: złoto 24h Le Mans

Strona internetowa
Sébastien Buemi testujący dla zespołu Toro Rosso w lutym 2009
Buemi podczas Grand Prix Hiszpanii (2009) w Toro Rosso
Buemi podczas Grand Prix Hiszpanii 2010

Życiorys

Początki kariery

W 2002 wystąpił w Italian Open Masters ICA Junior, gdzie zajął 2 miejsce z 77 punktami, oraz w European Championship ICA Junior w teamie Cegga Karts gdzie zdobył 1 miejsce. W 2003 roku w Swiss Championship Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i w zespole Cegga Karts był 13 w klasyfikacji z 40 punktami, w Italian Open Masters ICA Junior na gokarcie Intrepid (Maxter) i z teamem Intrepid Kart Technology zwyciężył z 82 punktami. Jeszcze w tym samym roku wystąpił w Andrea Margutti Trophy ICA Junior. W European Championship ICA Junior w teamie Intrepid Kart Technology ukończył mistrzostwa na 4. miejscu. Przestał jeździć na gokartach.

W 2004 roku zadebiutował w Niemieckiej Formule BMW. Pierwszy sezon ukończył na 3 miejscu w klasyfikacji generalnej mając 88 punktów. W kolejnym roku startów Buemiego w tej serii, wygrywając 7 wyścigów i jedno pole position zdobył tytuł wicemistrzowski, zdobywając 282 punkty. W tym roku wystartował również w Światowym Finale BMW, gdzie zajął 2 miejsce. Wystąpił też w jednej rundzie Hiszpańskiej Formuły 3, nie ukończył jej. W sezonie 2006 startował w Formule 3 Euroseries w zespole ASI Mücke Motorsport. Zdobywszy 31 punktów, w tym jedno podium ukończył sezon na 11 pozycji. Wystąpił również w prestiżowych zawodach, Grand Prix Makau i Formule 3 Masters at Zolder, gdzie zajął odpowiednio 2 i 4 miejsce. Startował w sześciu eliminacjach w Formule Renault 2.0 NEC i Eurocup w zespole Motopark Academy. Obie serie ukończył odpowiednio na 11 i 7 miejscu wygrywając trzy wyścigi i jedno pole position. Na przełomie 2006 i 2007 roku występował w barwach ekipy Szwajcarii w A1 Grand Prix, gdzie zajął 8 miejsce w generalce z dorobkiem 88 punktów. W 2007 kontynuował starty w F3, ponownie w barwach niemieckiej ekipy. Zdobył wtedy tytuł wicemistrzowski mając 95 punktów i przegrywając z Francuzem Romain Grosjean. Wygrał wówczas 3 wyścigi i zdobył dwa pierwsze pola startowe. Ponownie też wystąpił w nieoficjalnych mistrzostwach świata F3, tym razem jednak w teamie Kimiego Räikkönena. Zakończył je na 11 pozycji. Wystąpił również w 11 rundach GP2 w teamie ART Grand Prix. Zdobywszy 6 punktów ukończył ją na 21 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Sezon 2008 rozpoczął od nowo utworzonej Azjatyckiej GP2. Startując w barwach ekipy Trust Team Arden zajął 2 miejsce ponownie przegrywając z rywalem sprzed roku w F3. Zgromadził w tym czasie 35 punktów z jednym zwycięstwem i czterema drugimi miejscami. Starty w tym zespole kontynuował również w głównej serii. Zdobył 50 punktów dwukrotnie wygrywając i osiągając dwa razy trzecie i raz drugie miejsce, został sklasyfikowany na 6 miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 1

W sezonie 2008 pełnił rolę kierowcy testowego w teamie Red Bull Racing w Formule 1. 17 września 2008 roku Szwajcar testował na torze Circuito Permanente de Jerez w bolidzie Scuderii Toro Rosso. Helmut Marko, doradca ds. motorsportu w Red Bull Racing powiedział, że tylko Sébastien jest gotowy na debiut w Scuderii Toro Rosso. 19 września 2008 roku szef zespołu Franz Tost w rozmowie ze szwajcarskim dziennikiem Le Matin zapowiedział, że chce by młody Szwajcar ścigał się w ekipie z Faenzy w sezonie 2009.

Buemi został oficjalnie potwierdzony jako kierowca wyścigowy zespołu Toro Rosso 9 stycznia 2009 roku. Jak sam twierdził, kontrakt na starty został podpisany już w grudniu.

Sezon 2009 rozpoczął od 7 miejsca w GP Australii i 2 punktów. W GP Malezji nie udało mu się zająć miejsca w punktowanej ósemce. GP Chin ukończył na 8 miejscu zdobywając punkt.

W sezonie 2010 punktował w GP Monako po karze nałożonej na Schumachera. Dwa wyścigi później, w GP Kanady zajął 8 miejsce, przez jedno (14) okrążenie prowadził w wyścigu.

Buemi w barwach Renault e.Dams

Formuła E

W sezonach 2014/2015[1], 2015/2016[2], 2016/2017[3], 2017/2018[4], 2018/2019[5], 2019/2020[6], 2020/2021[7] i 2021/2022[8] był zawodnikiem zespołu e.dams Renault (później Renault e.Dams i Nissan e.Dams). W sezonie 2015/2016 wygrał klasyfikację generalną kierowców (zdobył wtedy 155 punktów[9]). Aktualnie (11 kwietnia 2022) Buemi w wyścigach Formuły E odniósł 13 zwycięstw i 29 razy stanął na podium[10].

Wyniki

Formuła 1

SezonZespółSamochódPozycje startowe / w wyścigach
Silnik123456789101112131415161718192021
2009
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso
STR4
1320101615111820171115161913100610
Ferrari
056 2,4l V8
0716†0817989NU989NU15181616989NU1213†989NU989NU0708
2010
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso
STR5
15121313151314151117161514141318162018
Ferrari
056 2,4l V8
16†989NU11989NU989NU1016080912989NU1212111410989NU1315
2011
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso
STR6
10120916111715171924231116141513091314
Ferrari
056 2,4l V8
0813140914101013989NU1508989NU1012989NU09989NU989NU12

FIA World Endurance Championship

RokZespółKlasaSamochódSilnikWyniki w poszczególnych rundachPozycjaPunkty
2012[11]Toyota RacingLMP1Toyota TS030 HybridToyota 3.4 L V8 HybridSEBSPALMSSILSÃOBHRFUJSHANS0
NU
2013[12]Toyota RacingLMP1Toyota TS030 HybridToyota 3.4 L V8 HybridSILSPALMSSÃOCOAFUJSHABHR3106.25
342NU215NU1
2014[13]Toyota RacingLMP1Toyota TS040 HybridToyota 3.7 L V8 HybridSILSPALMSCOAFUJSHABHRSÃO1166
113311102
2015[14]Toyota RacingLMP1Toyota TS040 HybridToyota 3.7 L V8 HybridSILSPALMSNÜRCOAFUJSHABHR579
38854564
2016Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILSPALMSNÜRMEXCOAFUJSHABHR860
1627NS5NU5434
2017Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILSPALMSNÜRMEXCOAFUJSHABHR2183
116433111
2018/2019Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSPALMSSILFUJSHASEBSPALMS1198
11DK22111
2019/2020Toyota Gazoo RacingLMP1Toyota TS050 HybridToyota 2.4 L Turbo V6 HybridSILFUJSHABHRCOASPALMSBHR2202
21222212
2021Toyota Gazoo RacingHypercarToyota GR010 HybridToyota 3.5 L Turbo V6 HybridSPAALGMNZLMSBHRBHR2168
114221
2022Toyota Gazoo RacingHypercarToyota GR010 HybridToyota 3.5 L Turbo V6 HybridSEBSPALMSMNZFUJBHR2*96*
2NU12

24h Le Mans

RokZespółPartnerzySamochódKlasaOkr.Poz.Poz.
kl.
2012 Toyota Racing Anthony Davidson
Stéphane Sarrazin
Toyota TS030 HybridLMP182NUNU
2013 Toyota Racing Anthony Davidson
Stéphane Sarrazin
Toyota TS030 HybridLMP134722
2014 Toyota Racing Anthony Davidson
Nicolas Lapierre
Toyota TS040 HybridLMP1-H37433
2015 Toyota Racing Anthony Davidson
Kazuki Nakajima
Toyota TS040 HybridLMP138688
2016 Toyota Gazoo Racing Anthony Davidson
Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP1384NSNS
2017 Toyota Gazoo Racing Anthony Davidson
Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP135882
2018 Toyota Gazoo Racing Fernando Alonso
Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138811
2019 Toyota Gazoo Racing Fernando Alonso
Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138511
2020 Toyota Gazoo Racing Brendon Hartley
Kazuki Nakajima
Toyota TS050 HybridLMP138711
2021 Toyota Gazoo Racing Brendon Hartley
Kazuki Nakajima
Toyota GR010 HybridHypercar36922
2022 Toyota Gazoo Racing Brendon Hartley
Ryō Hirakawa
Toyota GR010 HybridHypercar38011

Seria GP2

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2007ART Grand Prix
BHR

BHR

ESP

ESP

MON

FRA

FRA

GBR

GBR

DEU

DEU

HUN

HUN

TUR

TUR

ITA

ITA

BEL

BEL

VAL

VAL
621
----7----NU201517NU1371410NU--
2008Trust Team Arden
ESP

ESP

TUR

TUR

MON

MON

FRA

FRA

GBR

GBR

DEU

DEU

HUN

HUN

VAL

VAL

BEL

BEL

ITA

ITA
506
7263NU11NU14NWNU8716NU5437

Azjatycka Seria GP2

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2008Trust Team Arden
ARE

ARE

IDN

IDN

MAL

MAL

BHR

BHR

ARE

ARE
372
DKNU17NUNU2222

Podsumowanie startów

SezonSeria/wyścigZespółNrStartyPole PositionZwycięstwaPunktyPozycja końcowa
2004Niemiecka Formuła BMW Lars Kaufmann Motorsport-202-883
2005Formuła BMW World Finale ASl Mücke Motorsport-----2
2005Niemiecka Formuła BMW ADAC Berlin-Brandenburg e.V.-20772822
2005Hiszpańska Formuła 3 Racing Engineering-1---niesklasyfikowany
2006Formuła 3 Masters ASl Mücke Motorsport-----4
2006Grand Prix Makau Carlin Motorsport-----4
2006Formuła Renault 2.0 NEC Motopart Academy-8121727
2006Formuła Renault 2.0 Euro Cup Motopart Academy-6-13311
2006Formuła 3 Euro Series ASl Mücke Motorsport-20-13111
2006Formuła 3 Euro Series ASl Mücke Motorsport-20-13111
2006/2007A1 Grand Prix Team Switzerland-12--508
2007Formuła 3 Euro Series ASl Mücke Motorsport-2023952
2007Grand Prix Makau Räikkönen Robertson Racing-----11

Przypisy

Linki zewnętrzne