Ruben Buriani
Ruben Buriani (ur. 16 marca 1955 w Portomaggiore[1]) – włoski piłkarz, reprezentant kraju.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa
Buriani urodził się w Portomaggiore, a swoją przygodę z futbolem rozpoczął w 1973 w SPAL. Rok później przeniósł się do AC Monza. Na poziomie trzecioligowym odniósł wraz z Monzą sukces w postaci zdobycia mistrzostwa Serie C w sezonie 1975/76 (Grupa A) oraz Pucharu Serie C w sezonie 1974/75. Przez 3 lata gry w zespole I Biancorossi rozegrał 87 spotkań, w których strzelił 7 bramek[2].
Po udanym na poziomie Serie B sezonie 1976/77 zasilił szeregi Milanu. Jako piłkarz Rossonerich dostał powołanie na Euro 1980. Z Milanem zdobył mistrzostwo Włoch w sezonie 1978/79. Po degradacji Milanu do Serie B, po zaledwie roku klub wygrał tę ligę i powrócił do Serie A. Także na arenie międzynarodowej Milan z Burianim w składzie odniósł sukces, zdobywając Puchar Mitropa w sezonie 1981/82. W sumie dla klubu zagrał 146 spotkań i strzelił 13 goli[3].
W 1982 przeniósł się do Ceseny. W pierwszym sezonie w drużynie Ceseny zanotował spadek do Serie B. Po sezonie 1983/84 przeszedł do AS Romy. Kolejny sezon to występy w SSC Napoli u boku m.in. Diego Maradony[2]. Karierę piłkarską zakończył w 1988 w swoim macierzystym klubie SPAL.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1974/75 | AC Monza |  Włochy | Serie C | 22 | 0 |
| 1975/76 | 33 | 4 | |||
| 1976/77 | Serie B | 32 | 3 | ||
| 1977/78 | Milan | Serie A | 26 | 3 | |
| 1978/79 | 29 | 1 | |||
| 1979/80 | 30 | 1 | |||
| 1980/81 | Serie B | 38 | 6 | ||
| 1981/82 | Serie A | 23 | 2 | ||
| 1982/83 | Cesena FC | 28 | 3 | ||
| 1983/84 | Serie B | 38 | 2 | ||
| 1984/85 | AS Roma | Serie A | 24 | 0 | |
| 1985/86 | SSC Napoli | 5 | 0 | ||
| 1986/87 | SPAL | Serie C | 5 | 0 | |
| 1987/88 | 19 | 0 |
Kariera reprezentacyjna
Buriani po raz pierwszy w reprezentacji Włoch zagrał 16 lutego 1980 w meczu przeciwko Rumunii, wygranym przez Włochów 2:1[4].
Drugie i zarazem ostatnie spotkanie w narodowych barwach to mecz z Polską, rozegrany 19 kwietnia tego samego roku, zakończony remisem 2:2[4]. Był w kadrze na Euro 1980 we Włoszech, jednak cały turniej przesiedział na ławce rezerwowych.
| Mecze i gole w reprezentacji | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| # | Data | Miasto | Przeciwnik | Gol | Wynik | Rozgrywki |
| 1. | 16.02.1980 | Neapol |  Rumunia | 2:1 | towarzyski | |
| 2. | 19.04.1980 | Turyn |  Polska | 2:2 | towarzyski | |
Sukcesy
AC Monza
- Mistrzostwo Serie C (1): 1975/76 (Grupa A)
- Puchar Serie C (1): 1974/75
AC Milan
- Mistrzostwo Włoch (1): 1978/79
- Mistrzostwo Serie B (1): 1980/81
- Puchar Mitropa (1): 1981/82
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Ruben Buriani w bazie National Football Teams (ang.)
- Ruben Buriani, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-05-09].
- Profil na stronie eu-football.info (ang.)