Rosyniec
Rosyniec (Raszyniec) – polski herb szlachecki, będący odmianą herbu Ślepowron.
Opis herbu
W polu błękitnym tarczy, godło jak w herbie Ślepowron - kruk z pierścieniem złotym w dziobie, stojący na złotym kawalerskim krzyżu, wspartym na barku srebrnej podkowy. Po obu stronach tego godła, dwie srebrne strzały w słup, po stronie prawej grotem do dołu, po lewej ku górze obrócone.
W klejnocie, taki sam kruk z pierścieniem, jak w tarczy.
Historia herbu
Dziedzicząca na majątku Raszyn, pod Warszawą, gałąź rodu Ślepowrończyków, przyjęła w XIV w. nazwisko odmiejscowe Rossyniec, zmienione następnie w XV w. na nazwisko Górka. Dla potrzeby identyfikacji tej rodziny, wprowadzona została równolegle zmiana do posiadanego herbu Ślepowron. Z uwagi na zanik występowania nazwiska Rossyniec już w końcu XV w., można wnioskować, że odmiana herbu, zaistniała najpóźniej pod koniec XV wieku[1].Herb szlachecki Rosyniec, pojawia się w publikacjach heraldycznych, u następujących autorów: Kasper Niesiecki - "Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom ...", Piotr Nałęcz Małachowski - 1805, "Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom ...".
Herbowni
Na podstawie sumariusza heraldycznego, opracowanego przez Tadeusza Gajla, herbem Rosyniec, pieczętują się następujące rodziny[2]:
Górka, Rosiński, Rosyniec
Dodatkowe informacje
Miał powstać przez połączenie herbu Ślepowron z herbem Troska. Według opinii niektórych heraldyków herb Rosyniec mógł wyewoluować z połączenia herbu Kruk (nieużywanego już osobno w XIX w.) z herbami Pobóg i Troska[3].
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Encyklopedia powszechna, Tom 11 (e-Book Google)[1]
- Herbarz polski Kaspra Niesieckiego, S. J. Powiększony dodatkami z późniejszych autorów rękopismów, dowodów, Tom 4 (e-Book Google)[2]
- Zbiór nazwisk szlachty z opisem herbów własnych familiom zostaiącym w Królestwie Polskim i Wielkim Xięstwie Litewskim (e-Book Google), Piotr Nałęcz Małachowski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1805 - 817 [3]