Romualda Gruszczyńska-Olesiewicz

Była wszechstronną zawodniczką przez całą karierę sportową związaną z klubem AZS Warszawa. Początkowo z sukcesami uprawiała zarówno siatkówkę, jak i koszykówkę. W tej pierwszej dyscyplinie wystąpiła 27 razy w reprezentacji Polski (debiut 12 marca 1949 z Czechosłowacją), grając m.in. w akademickich Mistrzostwach Świata (1949 i 1951) i dwukrotnie w mistrzostwach Europy, w których zdobyła kolejno brązowy medal (1949) i wicemistrzostwo (1950), a także mistrzostwo Polski w 1952 i brązowy medal w 1950. Siatkarską karierę reprezentacyjną zakończyła meczem z ZSRR 15 sierpnia 1950 na akademickich mistrzostwach świata.

Ostatecznie poświęciła się grze w koszykówkę. Łącznie w latach 1950–1962 wystąpiła 109 razy w reprezentacji Polski, będąc przez wiele lat kapitanem tej drużyny i zdobywając dla niej 1667 punktów. Trzykrotnie wystąpiła w mistrzostwach Europy (1950 – 6 m., 1956 – 5 m., 1958 – 5 m. i tytuł najskuteczniej zawodniczki turnieju; Z mistrzostw Europy w 1952 wyeliminowała ją kontuzja) i raz w mistrzostwach świata (1959 – 5 m.). Została uznana najlepszą zawodniczką tego ostatniego turnieju. Dziewięciokrotnie sięgała po tytuł mistrzyni Polski (1950, 1953–1956, 1958, 1960–1962), trzykrotnie po tytuł wicemistrzyni (1951, 1957, 1959) i raz po brązowy medal mistrzostw Polski w koszykówce (1952).

Nadal jest rekordzistką mistrzostw Europy w koszykówce. Podczas konfrontacji z kadrą Austrii w 1956 zdobyła 52 punkty.

Grała także w piłkę ręczną 11-osobową, m.in.wystąpiła w pierwszych dwóch meczach polskiej reprezentacji w historii tej dyscypliny (3.07. 1953 i 4.07.1953 kolejno z Rumunią i NRD), a w drugim z tych meczów strzeliła dwie bramki, w tym pierwszą w historii meczów międzypaństwowych kobiecej reprezentacji Polski. Była też mistrzynią Polski w tej konkurencji (1953).

Po zakończeniu kariery sportowej była wykładowcą Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, a następnie nauczycielka wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 162 im.Ignacego Domeyki w Warszawie.

Wyszła za mąż za swojego trenera Zygmunta Olesiewicza z którym miała syna, również trenera Marka Olesiewicza.

Od 1999 rozgrywany jest w Warszawie Memoriał Zygmunta i Romy Olesiewiczów.

Drużynowe

• Mistrzyni Polski (1950, 1953–1956, 1958, 1960–1962)
• Wicemistrzyni Polski (1951, 1957, 1959)
• Brązowa medalistka mistrzostw Polski (1952)
• Finalistka Pucharu Polski (1952)

Reprezentacja

• Uczestniczka mistrzostw:
  • świata (1959 – 5. miejsce)
  • Europy (1950 – 6. miejsce, 1956 – 5. miejsce, 1958 – 5. miejsce)
• MVP mistrzostw świata (1959)
• Liderka Eurobasketu w:
  • średniej zdobytych punktów (1956 – 24,1, 1958 – 15,4)^[1][2]
  • liczbie zdobytych punktów (1958 – 123)^[3]

Drużynowe

• Mistrzyni Polski (1952)
• Brązowa medalistka mistrzostw Polski (1950)

Reprezentacja

• Wicemistrzyni Europy (1950)
• Brązowa medalistka mistrzostw Europy (1949)
• Uczestniczka akademickich mistrzostwach świata (1949, 1951)

Drużynowe

• Mistrzyni Polski (1953)

• biuletyn z okazji 75-lecia Warszawskiego Okręgowego Związku Koszykówki
• sylwetka Romualdy Gruszczyńskiej-Olesiewicz na stronie FIBA (ang.)
• osiągnięcia Romualdy Olesiewicz w mistrzostwach świata na stronie FIBA (ang.)
• Roma ze znanej rodziny
• Profil na women.volleybox.net (ang.)
• Czarująca Roma i jej wielki basket
• K. Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.d. i m. w.
• Mała Encyklopedia sportu. Tom 2, Warszawa 1987
• Władysław Zieleśkiewicz, 90 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. Związek Piłki Ręcznej w Polsce, Warszawa 2008